MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1. Mağdur sanık ..."ın kovuşturma evresinde mağdur sanık ... hakkındaki şikayetinden vazgeçmesi karşısında, TCK"nın 73/4, CMK"nın 223/8. madde ve fıkraları uyarınca, sanık ... hakkında hakaret suçundan dolayı açılan kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerekirken, TCK"nın 129/3 maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2. Mağdur sanık ... hakkında, hakaret suçunun karşılıklı işlenmesi nedeniyle, TCK"nın 129/3. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, suç ve suçluluğu ortadan kaldırmayacağından, CMK"nın 328. maddesi uyarınca sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden sorumlu tutulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye aykırı olarak, "Sanık ... hakkındaki TCK"nın 129/3. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” dair kısmın hüküm fıkrasından çıkarılması, yerine "mağdur ..."ın şikayetinden vazgeçmesi karşısında, TCK"nın 73/4, CMK"nın 223/8. madde ve fıkraları uyarınca, sanık ... hakkında hakaret suçundan açılan kamu davasının düşmesine" ibaresi eklenerek ve hüküm fıkrasındaki yargılama giderleriyle ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "Hesaplanan 59,65 TL yargılama giderinin sanık ..."tan tahsiline" ibaresi eklenmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/06/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.