Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanıklar ... ve ... hakkında ayrı ayrı; TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafileri ile katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay tarihinde Ankara Büyükşehir Belediyesi Fen İşleri Daire Başkanlığı tarafından ... Caddesi ve mücavir alanlarında kaldırım ve beton bariyer döşenmesi işlerinin sanık ..."ın yetkili temsilcisi olduğu .... Beton Elamanları San. Ür. ve Tic. A.Ş."ne ihale edildiği, şirketin de bu işin yapımını sanık ..."ye taşeron olarak devrettiği, sanık ..."nin bu işin yapımı sırasında kepçe operatörü olarak günlük yevmiyeyle sanık ..."ı çalıştırdığı, olay sırasında kepçe operatörü ..."ın yönetimindeki iş makinesi ile orta refüjde bölünmüş yolun sağ şeridinde kaldırım çalışması ile ilgili olarak ileri-geri manevra yapmakta iken yolun karşısına geçmeye çalışan yaya ..."a çarparak aracın altına aldığı ve aracın tekerlekleri ile üzerinden geçerek ölümüne neden olduğu, olayın meydana gelmesinde iş makinesinin sürücüsü ...’ın asli, kaldırım işini üstlenen ... A.Ş.yetkilisi sanık ..., ölen ve taşeron ...’nin kazanın meydana gelmesinde tali kusurlu kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen olayda olayda;
1- Sanık ...’ın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve saire ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a-Sanık hakkında belirlenen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde esas tam gün sayısı ve uygulama maddeleri eksiksiz gösterilmeyerek TCK’nın 52/3. maddesine ve CMK"nın 232/6 maddesine aykırılığa yol açılması;
b-Kendilerini bağımsız vekalet ilişkisi çerçevesinde iki ayrı vekaletname ve 2 ayrı vekille temsil ettiren katılanlar ..., ... lehlerine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca iki ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken tek bir vekalet ücretine hükmedilmesi, vekalet ücretinin sanıklardan kusurları oranında tahsiline karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince istemine uygun olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm 1. fıkrasının 5. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması ile hükmün 2. fıkrasının 8. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine ‘’Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca yargılamada kendisi ayrı vekille temsil ettiren katılanlar ..., ... lehine ayrı ayrı 1500 TL maktu vekalet ücretinin sanıklardan kusurları oranında alınarak katılanlara verilmesine"" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istemine uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık ...’ın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak 1 kişinin ölmesine neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan bir miktar uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde alt sınırdan hüküm kurularak eksik ceza tayini,
Kabule göre de;
1- Sanık hakkında belirlenen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde esas tam gün sayısı ve uygulama maddeleri eksiksiz gösterilmeyerek TCK’nın 52/3. maddesine ve CMK"nın 232/6 maddesine aykırılığa yol açılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafileri ile katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.