Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4222 Esas 2019/351 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4222
Karar No: 2019/351
Karar Tarihi: 04.02.2019

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4222 Esas 2019/351 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık, katılanlarını kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 2 kez 7 yıl 9 ay 10 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Sanık müdafilerinin talebi reddedilmiş ve deliller incelenerek suçun sübutu kabul edilmiştir. Suçun niteliği tayin edilirken cezayı azaltıcı sebepler de dikkate alınmıştır. Sanık müdafilerinin temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Kararda TCK'nin 81, 35, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca ceza verildiği belirtilmiştir. TCK 81, kasten öldürmeye teşebbüs; TCK 35, haksız tahrik; TCK 29, haksız tahrik sebebiyle cezanın azaltılması; TCK 62, ceza miktarının tespiti; TCK 53, takdiri indirim sebepleri olarak açıklanabilir.

1. Ceza Dairesi 2018/4222 E. , 2019/351 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nin 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca; 7 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası(2 kez),

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükmolunan ceza miktarı dikkate alınarak sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın katılanlar ... ve ...’yı kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafilerinin suç vasfına, öldürme kastının bulunmadığına, haksız tahrikin derecesine, katılanlar vekilinin ceza miktarının az olduğuna, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 04/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.