MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 8. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/02/2014
NUMARASI : 2012/624-2014/38



Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 04/04/2002-10/08/2012 tarihleri arasında nokta yöneticisi olarak davalı işyerinde çalıştığını, 10/08/2012 tarihine kadar almaya hak kazandığı primlerini alamadığını, davalı işverenin fesih tarihi itibarıyla davacının kıdem tazminatını eksik hesaplayarak fazla çalışma alacağı ve prim alacağını yansıtmadan ödediğini, davacının hizmet akdinden kaynaklanan bakiye tazminat ile fazla mesai ve prim alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının davalı şirketin Muğla teşkilatında nokta yöneticisi olarak üst düzeyde görev yapan yüksek ücret alan bir çalışan olduğunu, davacının yürüttüğü görev noktasında davacıya emir ve talimat veren yönetici ya da şirket ortağının bulunmadığını, gittiği görev noktasında tek başına kendi insiyatifi ile kendi çalışma şeklini kendisinin düzenlediğini, davacının esnek çalışma saatlerine göre çalıştığını, davacıya ait iş sözleşmesinde şirket tarafından tebliğ edilmedikçe hiçbir surette fazla mesai yapamayacağı, izinsiz, talimatsız ve tebligatsız olarak yapacağı fazla çalışmalar için fazla mesai ücreti talebinde bulunulamayacağı şartının bulunduğunu, davacının ödenmemiş prim alacağı ve başkaca alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı ve fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı işçi nokta yöneticisi olarak çalıştığı işyerinde fazla çalışma yaptığını ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek istekte bulunmuştur.
Mahkemece davacının fazla mesai talebi, yaptığı işin niteliği itibari ile kendi çalışma süresini kendisinin belirleme imkanına sahip olduğu, belirli bir mesai kavramının bulunmadığı, yaptığı satış miktarına göre belirli bir kotanın aşılması halinde ücretine ilave olarak satış primi ödendiği gerekçeleriyle reddedilmiş ise de, varılan sonuç hatalıdır.
Davacı işçi ile aynı işi yapan ve dairemiz incelemesinden geçerek fazla mesai alacağı yönünden "...Prim alacağı ücretin eki niteliğindedir ve mesai mefhumuna bağlı değildir. Fazla mesai haftalık yasal 45 saatlik çalışma süresine bağlı çalışmalar olup, mesai arttıkça yapılan prim ödemesi de artıyorsa, kısaca prim, yapılan satış oranına göre değişkenlik gösteriyorsa bu durumda bir anlamda yüzde usulü ile çalışıldığının kabulü fazla mesai ücretinin sadece %50 zamlı kısmının hesaplanması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı tanık anlatımlarına göre davacının haftalık çalışma süresinin 45 saati aştığı anlaşılmakta olup, davacının üzerinde amiri olarak satış şefi bulunduğu görülmektedir. Bu durum ve dosyadaki kayıtlara göre davacı kendi mesaisini kendisi belirlememekte, amirinin talimatlarına göre hareket etmektedir. Bu nedenle mahkemenin davacının mesaisini kendisi belirlediği ve ayrıca prim aldığı gerekçesiyle fazla mesai talebinin reddi isabetsizdir. Mahkemece yapılacak iş haftalık 45 saatlik çalışma esası dikkate alınarak ve ara dinlenme süresi de düşülerek davacının 45 saati aşan fazla mesaisinin sadece zamlı kısmı hüküm altına almaktan ibarettir. Alacağın yazılı gerekçe ile reddi bozmayı gerektirmiştir." gerekçesi ile bozulan Dairemizin 2014/24585 Esas sayılı (Bakırköy 14. İş Mahkemesinin 2012/803 esas sayılı) emsal dosyası da nazara alınarak gerekirse davacı tanığı Ümit Kargılı tekrar çağrılarak çalışma saatleri konusunda ayrıntılı beyanı alınıp, varsa fazla mesai alacaklarının sadece zamlı kısmının hüküm altına alınması gerekirken talebin yazılı gerekçe ile reddi bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 23/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.