İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15949 Esas 2020/1731 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15949
Karar No: 2020/1731
Karar Tarihi: 03.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15949 Esas 2020/1731 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme kararı temyiz edildiği için incelenmek üzere yargıtayda ele alınmıştır. Yargıtay kararına göre, sanığın cezasında indirim yapılması gerektiği ancak yapılan indirim oranının orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde düşük olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın daha önce işlediği bir suç nedeniyle tekerrüre düştüğü iddiası da yapılmıştır. Ancak bu iddianın doğruluğu araştırılarak belirlenememiştir. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin belirli hükümlerini iptal ettiği bir kanun nedeniyle, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirmeye tabi tutulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nin 29. ve 53/1. maddeleri, CMK'nin 253 ve 326/son maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gösterilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/15949 E. , 2020/1731 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Sanığın cezasından, "taraflar arasındaki önceki husumetin ve olay günü kavganın başlangıç nedeninin de tam olarak tespit edilemediğinden" şeklindeki gerekçe ile 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim uygulanması gerekirken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde, (1/3) oranında indirim uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
2) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Sincan 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.10.2011 tarih ve 2011/377 Esas - 2011/828 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olduğu ve bu suçun 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas alınabilecek ilamı olmadığının anlaşılması karşısında; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, söz konusu ilama ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı
Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 03.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.