Kira Kararları Ankara - Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/6371 Esas 2018/307 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/6371
Karar No: 2018/307
Karar Tarihi: 22.01.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/6371 Esas 2018/307 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bir hukuk davası sonucunda verilen kararın temyiz edilmesi sonucunda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararda tazminat talepleri kabul edilerek, mahkemece 4.000 TL maddi tazminata hükmedildiği ancak manevi tazminat talebinin kısmen kabul edildiği anlatılmaktadır. Daha sonra yapılan temyiz başvuruları sonucunda, hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarlarının temyiz sınırının altında kaldığı belirtilerek, temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verilmiştir. 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b.1 maddesi gereğince istinaf başvurularının esastan reddi kabul edilmiştir. Kanun maddelerinden bahsedilmesi istendiği için, bahsedilen madde 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b.1 ve 362/1-a maddeleridir.

21. Hukuk Dairesi 2017/6371 E. , 2018/307 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ ...Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

K A R A R

Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 20.07.2016-02.12.2016 tarihleri arasında 5.000 TL, 02.12.2016-31.12.2016 tarihleri arasında 40.000 TL, 01.01.2017 tarihinden sonra verilen karar için 41.530,00 TL"dir.
Dava ve birleşen dava dilekçesi birlikte değerlendirildiğinde davacı tarafın 37.895,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, mahkemece verilen 24.11.2016 tarihli kararda maddi tazminat isteminin tam, manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulü ile 4.000,00 TL’ye hükmedildiği, taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine ... Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince verilen 13.06.2017 tarihli kararda 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b.1 maddesi gereğince istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği ve bu kararın taraf vekillerince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen ve reddolan tazminat miktarlarının karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 41.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle taraf vekillerinin temyiz dilekçelerinin hükmün kesinliği nedeniyle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde taraf vekillerine iadesine, 22/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.