MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar Hazine ve Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar murisi ... Mevkiinde yer alan 13000 m²’lik yer ile aynı mevkide bulunan 3000 m²"lik iki taşınmazın 20 yılı aşkın süreden beri çekişmesiz aralıksız zilyetliğinde bulunduğunu ileri sürerek, taşınmazların adına tescili için asliye hukuk mahkemesinde dava açmıştır. Müdahil ..., dava konusu yerleri 1974 yılında ...’tan satın aldığını, davacının bu yerlerde bir hakkı olmadığını belirterek davaya müdahil olmuştur. Yargılama sırasında yörede kadastro çalışmasının yapılması üzerine 3402 sayılı Kanunun 27.maddesi gereğince dosya kadastro mahkemesine devredilmiştir. Mahkemece, ... mirasçılarının davasının reddine, müdahil ... davasının kabulü ile dava konusu 133 ada 8 parsel ile 102 ada 2 parsel sayılı taşınmazların ... adına tapuya tesciline karar verilmiş, davalı Hazine tarafından temyiz edilmesi üzerine, hüküm Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 19/02/2009 tarih 2008/17845-2802 sayılı kararıyla bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle: “Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli değildir. Şöyle ki; taşınmazın öncesini gösteren resmi belgelere dayanmaksızın, salt keşif günündeki bulgulara ve tahdit haritasına göre düzenlenen bilirkişi raporu uyuşmazlığın çözümünde yetersiz kalır. Taşınmazların orman olup olmadığı ve zilyetlik iddiası öncesi itibariyle araştırılmalıdır. 3402 sayılı Kadastro Kanununun 17. maddesi gereğince orman sayılmayan, Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan ve kamu hizmetine tahsis edilmeyen ve il, ilçe ve kasabaların imar planları kapsamında kalmayan araziden masraf ve emek sarfı ile imar ve ihya edilip tarıma elverişli hale getirilen (ev ve benzeri tesisler yapmak, dışarıdan toprak getirilerek tarıma elverişli hale getirmek imar ihya olarak kabul edilemez) ve imar ihyanın tamamlandığı tarihten tescil davasının açıldığı ya da tesbit tutanağının düzenlendiği güne kadar 20 yıl süreyle zilyet edildiği ileri sürülerek tapuya tescili istenen taşınmazların, Kadastro Kanununun 14. maddesinde yazılı diğer koşulların yanında niteliğinin, imar ve ihya edildiğinin ve üzerinde sürdürülen zilyetliğin, başlangıç ve süresinin, kullanılıp kullanılmadığının ve tasarruf sınırlarının ne olduğunun takdiri delil olan yerel bilirkişi ve tanık sözleri yanında, gerçeğin bir resmi olan en eski tarihli hava fotoğrafı ile gerçeğin modeli olan memleket haritaları ile dava tarihinden ya da kadastro tesbit tarihinden 15 - 20 yıl önce en az iki zamanda birbirini izleyen bindirmeli olarak çekilen çiftli hava fotoğrafları ve bu fotoğrafların yorumlanması ile üretilen memleket haritaları ve standart topografik fotogrametri yöntemi ile düzenlenen kadastro haritalarının, özellikle ön bindirmeli çekilen ve birbirini izleyen streoskopik çift hava fotoğraflarının streoskop aletiyle ve üç boyutlu olarak incelenip taşınmazın niteliğinin, konumunun ve kullanım durumunun anlatılan bilimsel yöntemle kesin olarak belirlenmesi gerekir.” denilmiştir. Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra davacı ... ve mirasçılarının davasının reddine, müdahil ... davasının
kabulüne, ...Köyü 133 ada 8 ve 102 ada 2 parsel sayılı taşınmazların müdahil davacı ... adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm, davalı Hazine ve Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 1952 yılında 3116 sayılı Kanun gereğince orman kadastrosu yapılmış, 23.05.1952 tarihinde ilân edilerek kesinleşmiştir. 1997 yılında 6831 sayılı Kanunun 2/B madde uygulaması ve aplikasyon çalışması yapılmış, 28.9.1997 tarihinde kesinleşmiştir.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm kurulmuş olmasına ve uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada, çekişmeli taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişiler yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının Orman Yönetimine yükletilmesine, Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 02/07/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.