MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının kısmen kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesi kararına karşı, davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun süreden reddine dair kararın Yargıtay"ca incelenmesi, davalı vekili tarafından istenilmekle, dosyadaki kağıtlar okundu gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili, davacıya ait konutun davalı nezdinde sigortalı olduğunu, bölgedeki terör olayları sonucu sigortalı yerde hasar oluştuğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 8.500,00 TL"nin olay tarihinden işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 5.422,92 TL"nin 15.12.2015 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline dair verilen hükme karşı, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından; davalı vekiline gerekçeli karar 21.06.2017 tarihinde tebliğ edildiği ve istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar 30.06.2017 tarihinde UYAP sisteminden yatırıldığı halde istinaf başvuru dilekçesinin UYAP sistemi üzerinden 25.07.2017 tarihinde mahkemeye sunulduğu; davalı vekilinin, istinaf başvuru dilekçesini HMK"nun 343. maddesi ve Yönetmeliğin 208. maddesi uyarınca süresi içerisinde sunmuş olduğunu her hangi bir yolla gösteremediği; HMK"nun 352. maddesi uyarınca başvurunun süresi içerisinde olmadığı gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvuru dilekçesinin 6100 sayılı HMK"nun 352. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, konut sigorta poliçesi nedeniyle tazminat istemine ilişkindir.
02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 44/1. maddesi ile, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesinde yer alan 40.000,00 TL. tutarındaki temyiz sınırı, 01.01.2017 tarihinden itibaren 41.530,00 TL"ye yükseltilmiştir.
Davalı aleyhine hüküm altına alınan maddi tazminat miktarı bu sınırın altında kaldığı ve temyize konu karar anılan tarihten sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece karar verilebileceği gibi 1.6.1990 gün 3/4 sayılı YİBK uyarınca Yargıtay"ca da karar verilebileceğinden; davalı vekilinin temyiz isteminin, istinaf mahkemesi hükmüne konu alacak miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, hüküm altına alınan maddi tazminat yönünden kararın kesin olması nedeniyle, HMK"nun 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca REDDİNE; HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Dargeçit Asliye Hukuk Mahkemesi"ne, Dairemiz karar örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 22/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.