MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki kasten öldürmeye teşebbüs nedeniyle manevi tazminat davasından dolayı yerel mahkemece verilen gün ve sayısı yukarıda yazılı kararın; Dairemizin 08/10/2018 gün ve 2016/8761-2018/5983 sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmiştir. Süresi içinde davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla HUMK’un 440-442. maddeleri uyarınca tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kasten öldürmeye teşebbüs eylemine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; davacının temyizi üzerine karar Dairemizin 08/10/2018 gün, 2016/8761 esas ve 2018/5983 karar sayılı ilamı ile onanmış, davacı vekili kararın düzeltilmesini istemiştir.
Davacı vekili, 29/01/2007 tarihinde davalının silahlı saldırısı sonucu hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanan müvekkilinin iki haftaya yakın bir süre hastanede tedavi gördüğünü, taburcu olduktan sonra da 2 yıl süreyle çalışamadığını, böbreğinde halen tıbbi müdahale ile alınması mümkün olmayan kurşun parçasının bulunduğunu belirterek, 60.000,00 TL manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, müvekkilinin eylemi tahrik altında gerçekleştirdiğini, istenen miktarın fahiş olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davalının tahrik altında kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediğinin ... 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/07/2013 günlü kararıyla sabit olduğu, olay tarihi, olayın gerçekleşme biçimi, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, ekonomik koşullar ve paranın satın alma gücünün gözetildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 3.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmiştir.
Davacının temyizi üzerine, Dairemizin 08/10/2018 gün, 2016/8761 esas ve 2018/5983 karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi (6098 sayılı TBK m. 56) hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir
olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Somut olayda; olay tarihi, olayın oluş şekli, davacının yaralanma derecesi, eylemin niteliği ve yukarıdaki ilkeler göz önüne alındığında davacı yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Mahkemece, daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu durum kararın bozulmasını gerektirir ise de karar onanmış bulunduğundan, davacının karar düzeltme istemi HMK’nun 440-442. maddeleri uyarınca kabul edilmeli, onama kararı kaldırılmalı ve karar gösterilen nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440-442. maddeleri gereği yukarıda gösterilen nedenle davacının karar düzeltme isteğinin KABULÜNE, Dairemizin 08/10/2018 gün, 2016/8761 esas ve 2018/5983 karar sayılı onama ilamının KALDIRILMASINA ve kararın davacı yönünden yukarıda yazılı olan nedenlerle BOZULMASINA ve tashihi karar talep eden davacıdan önceki onama kararımızla alınan harcın istek halinde geri verilmesine 30/09/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.