Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2018/604-2020/212


Dava, davacının Kuruma bildirilmeyen hizmet sürelerinin ve prime esas kazancının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, (kapatılan) 21. Hukuk Dairesinin bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemenin davanın kabulüne dair 22/02/2017 tarihli kararı, Dairemize devredilen Yargıtay 21. Hukuk Dairesi’nin 18/09/2018 tarih ve 2017/4055 Esas, 2018/6511 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Eldeki davada bozmaya uyulmuş ise de, bozma gereklerinin tam olarak yerine getirildiğinden bahsedilmesi mümkün değildir. Bozma sonrasında mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; emniyet birimine yazılan yazılara istinaden yapılan araştırmalara olumsuz cevap verildiği, davacının çalıştığını beyan etmesine rağmen herhangi bir bordro veya hesap detayı ile çalışmanın ispatlanamadığı, sigorta verilerinin bulunmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79. ve 5510 sayılı Yasanın 86. maddesi bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları ya da komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16/09/1999 gün 1999/21-510-527, 30/06/1999 gün 1999/21-549-555- 03/11/2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosya içeriğine göre davacı tarafça, davalıya ait 34 M 1107 plakalı araç ile kazaya karıştığına dair 23/11/1998 ve 07/11/2004 tarihli trafik kaza tutanakları ibraz edilmiş ise de, söz konusu kaza tutanaklarının içerikleri araştırılıp, gerekli belgeler getirilmeden karar verilmiş olduğu anlaşılmakla, mahkemece yapılacak iş davacı tarafından sunulan 23/11/1998 ve 07/11/2004 tarihli trafik kaza tutanaklarının içerikleri yöntemince araştırılmalı, getirilecek kaza tutanaklarının içerikleri ile yine davacı tarafından ibraz olunan 27/03/2001 tarihli “Taşıt Tanıtma Kartı”, dosyaya Emniyet Müdürlüğü tarafından sunulan ve davacı adına 34 M 1107 plakalı araç şoförü olarak düzenlenen 24/09/2001 - 12/11/2001 – 12/04/2002 – 10/06/2002 – 17/06/2002 23/08/2002 – 05/01/2003 - 03/03/2003 – 16/04/2003 – 05/09/2003 – 31/10/2003 - 06/01/2004 – 21/02/2004 – 12/05/2004 – 18/06/2004 – 09/07/2004 – 13/08/2004- 25/08/2004 – 07/11/2004 tarihli ceza işlemleri ve dosya kapsamı hep birlikte değerlendirilip takdir edilerek, çalışma olgusu böylece hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak biçimde belirlenmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek eksik araştırma ve inceleme sonucu yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı tarafa iadesine, 30/09/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.