MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini aldığı ücretlerin kuruma eksik bildirilmesi, ücretinden haksız kesintiler yapılması, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ile fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi sebepleriyle haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının borçları sebebi ile iş sözleşmesinin feshini ve kıdem tazminatının ödenmesini istediğini, iş sözleşmesinin 31.12.2010 tarihinde feshedilerek davacıya kıdemine karşılık 3.306,07 TL ödeme yapıldığını, davalı şirketin davacının ihtiyacı sebebi ile onu tekrar işe alıp çalıştırdığını, bu kez davacının 15.09.2011 tarihinde borçları sebebi ile maaşına haciz gelmesin diye işten kendi isteği ile ayrıldığını ve son çalışması bir yılı doldurmadığından kıdem tazminatına hak kazanamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmalık konusudur.
Mülga 1475 sayılı İş Kanunu"nun 14/2 maddesi, işçinin aynı işverene bağlı olarak bir ya da değişik işyerlerinde çalıştığı sürelerin kıdem hesabı yönünden birleştirileceğini hükme bağlamıştır. O halde kıdem tazminatına hak kazanmaya dair bir yıllık sürenin hesabında, işçinin daha önceki fasılalı çalışmaları dikkate alınır. Bununla birlikte, her bir fesih şeklinin kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde gerçekleşmesi, hizmet birleştirmesi için şarttır. İşçinin önceki çalışmaları sebebiyle kıdem tazminatı ödenmişse, aynı dönem için iki defa kıdem tazminatı ödenemeyeceğinden, tasfiye edilen dönemin kıdem tazminatı hesabında dikkate alınması mümkün olmaz.
Somut olayda; davacı işçinin 03.11.2006-31.12.2010 tarihleri arasındaki ilk dönem çalışmasının kıdem tazminatı ödenmek sureti ile tasfiye edildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, tasfiye edilen dönemin kıdem tazminatı hesabında dikkate alınması mümkün değildir. İkinci dönem çalışması ise bir yılı doldurmadığından, davacı ikinci dönem çalışması için kıdem tazminatı talep edemez. Ancak tasfiye edilen dönem yönünden, ilk fesih tarihindeki ücrete göre yapılacak hesaplamada eksik ödeme yapıldığının tespiti halinde varsa fark kıdem tazminatı hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Davacının ilk dönem çalışmasının kıdem tazminatı ödenerek tasfiye edildiği düşünülmeden, hizmeti birleştirilerek sonuca gidilmesi hatalı olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
3-Davacı işçinin istek konusu süre içinde fazla çalışma ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Dosya içeriğine göre; davacının fazla çalışma alacağı tanık anlatımına göre hesaplanmış olup, hesaplama yapılan dönem ve çıkan miktara göre fazla çalışma alacağından yapılan indirim oranı yeterli bulunmamıştır. Fazla çalışma alacağından %30" dan aşağı olmamak üzere hakkaniyet indirimi yapılması dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.