MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili 27/02/2012 tarihli dava dilekçesi ile dava konusu ....Köyü 137 ada 79 parsel sayılı 7538,75 m2 yüzölçümlü taşınmazın, kadastro çalışmaları sonucu davalı adına tesbit edildiğini, buna karşın taşınmazın öncesinin taşlık, kayalık, çalılık ve makiliklerle kaplı olup, Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerden olduğunu ve zilyetlikle kazanılmasının mümkün olmadığını ileri sürerek, davalı adına yapılan tespitin iptali ile dava konusu taşınmazın Hazine adına tapuya tescil edilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; davanın reddine, dava konusu 137 ada 79 parsel sayılı taşınmazın tesbit gibi tesciline karar verilmiş, hüküm davacı Hazine vekili tarafından esasa yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 3402 sayılı Kanuna 5831 sayılı Kanun ile eklenen geçici 8. madde gereği yapılan kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde,1956 tarihinde tapulama çalışmaları yapılmış ve dava konusu taşınmaz tesbit harici bırakılmıştır. 19.11.1974 tarihinde ilân edilen, 6831 sayılı Kanuna göre orman kadastrosu ve 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. madde çalışmaları ve 21.03.2002 tarihinde ilân edilen 6831 sayılı Kanunun değişik 2/B madde uygulama çalışmaları bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman kadastrosu, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın kesinleşen orman tahdidi dışında kalan ve orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve dava konusu taşınmazın, adına tescil kararı verilen davalı tarafından imar ve ihya edilerek, yararına 3402 sayılı Kanunun 14 ve 17. maddelerinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 12/09/2013
gününde oy birliği ile karar verildi.