Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden paydaşı olduğu 907 parsel sayılı taşınmaza davalıların basit nitelikte muhtesatlar yapmak suretiyle müdahale ettiklerini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, fuzuli şagil olmadıklarını bildirip, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, çekişmeli bölümlerin taşınmazın diğer paydaşından kiralanmak suretiyle kullanıldığı, haksız işgal bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .. raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davalıların taşınmazda kira sözleşmesine dayalı olarak tasarrufta bulundukları gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 907 parsel sayılı taşınmazın davacı ile birlikte dava dışı S. G.adına paylı mülkiyet üzere kayıtlı olduğu, taşınmazın uzun süredir davalıların kullanımında bulunduğu, davalıların ½ pay sahibi dava dışı paydaş S.ile aralarında kira ilişkilerinin bulunması sebebiyle taşınmazı tasarruf ettiklerini savundukları, paydaş S.’inde tanık sıfatıyla alınan beyanında kira ilişkisini doğruladığı, Mahkemece de anılan savunmaya değer verildiği görülmüştür.
Bilindiği üzere, Medeni Kanunun 691. maddesinin son bendi müşterek mülkiyette mühim idari tasarrufların hüküm ifade edebilmesini, pay paydaş çoğunluğu ile gerçekleştirilmiş olması koşuluna bağlamıştır.
Diğer taraftan, 06.5.1955 tarih 12/18 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında ifade edildiği üzere, müşterek mülkün kiraya verilmesi önemli idari tasarruflardandır.
Bu durumda değinilen yasal düzenleme ve yargısal uygulamaya göre pay ve paydaş çoğunluğuna dayanmayan kira sözleşmelerine geçerlilik tanıma olanağı yoktur.
O halde, davalıların dava dışı paydaş ile yaptıkları kira sözleşmenin davacı paydaşı bağlamayacağı gözetilerek davalıların fuzuli şagil olduğu kabul edilmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile kira akdi ilişkisinin varlığından söz edilerek davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 03.03.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.