İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18861 Esas 2020/1737 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18861
Karar No: 2020/1737
Karar Tarihi: 03.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18861 Esas 2020/1737 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak temyiz sonucunda iki ayrı sebep göz önüne alınmıştır. İlk olarak, sanık hakkında temel ceza belirlenirken alt sınırdan ceza tayin edildiği belirtilmesine rağmen alt sınır olan 120 gün adli para cezası yerine 160 gün adli para cezası kullanılması çelişkiye neden olmuştur. İkinci sebep ise, sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri dikkate alınarak birim gün sayısı hesaplanırken kanun maddesinin yanlış gösterilmesidir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur. Kararda TCK'nin 86/2, 52/2 ve 52/4 maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK'nin 86/2 maddesi kasten yaralamayı suç olarak tanımlamaktadır. TCK'nin 52/2 maddesi adli para cezasının belirlenmesini, 52/4 maddesi ise birim gün sayısına dair düzenlemeleri içermektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/18861 E. , 2020/1737 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesi sırasında, hükümde alt sınırdan ceza tayin edildiği belirtildiği halde, temel cezanın alt sınır olan "120 gün adli para cezası" yerine, alt sınırdan uzaklaşılarak "160 gün adli para cezası" olarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,
2) Sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı 20,00 TL olarak takdir edilip, birim gün sayısının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, uygulanan kanun maddesinin hükümde "TCK"nin 52/2. maddesi" yerine, "TCK"nin 52/4. maddesi" olarak hatalı gösterilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme istem gibi BOZULMASINA, 03.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.