Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 252 ada 7, 9, 11 parsel sayılı taşınmazlara; davalıların, haklı ve geçerli bir nedenleri olmaksızın müdahale ettiklerini ileri sürerek, elatmanın önlenmesini istemiştir.
Davalılar, davaya yanıt vermemişlerdir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar  verilmiştir.
Karar, davalılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkin olup, Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden, özellikle keşfen elde edilen bilirkişi raporundan; davalılardan, M., E. ve A. çekişme konusu 9 parsel sayılı taşınmaza; M. F. ve T.  ise çekişme konusu 11  parsel sayılı taşınmaza  haklı ve geçerli bir nedenleri olmaksızın el attıkları belirlenmek suretiyle çekişmeli bu taşınmazlar yönünden davanın kabulüne karar verilmiş olması kural olarak doğrudur. Davalıların, bu yöne ilişkin temyiz  itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, davalılar M., E.ve A.in çekişme konusu 9 parsel sayılı taşınmazı; M. F.ve T."ın  ise çekişme konusu 11  parsel sayılı taşınmazı kullandıkları gözetilerek, hangi davalıların çekişmeli hangi taşınmaza elattıkları konusunda haklarında ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken,  tüm davalıların aynı taşınmazlara elattıkları  neticesini doğuracak şekilde yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru olmadığı gibi; davalıların, elattıkları  taşınmazla bağlantı  kurularak, harç, yargılama gideri ve avukatlık ücretinden sorumlulukları yerine,  birlikte  sorumlu tutulmak suretiyle karar verilmiş olması da isabetsizdir.
Ayrıca, dava dilekçesinde gösterilen harcı ikmal edilmiş değer üzerinden avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken, keşfen belirlenen, ancak, yargılamanın devamı sırasında harcı ikmal edilmeyen değer üzerinden belirlenen avukatlık ücretinden, davalıların müştereken sorumlu tutulmaları  yönünde karar  verilmiş olması da  doğru değildir.
O halde, davalıların, bu yönlere ilişkin olarak temyiz itirazları  yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,   16.03.2011  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.