MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında... Köyü, 186 ada 13 ve 15 parsel sayılı sırasıyla 3065,44 m² ve 5095,99 m² yüzölçümündeki taşınmazlar, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanılarak tarla niteliğiyle, 13 parsel davalı ... adına, 15 parsel ise davalı ... adına tesbit edilmiştir.
Davacı Hazine vekili, dava konusu taşınmazların Devletin hüküm ve tasarrufu altında olan yerlerden olduğu iddiasıyla her bir parsel yönünden ayrı ayrı dava açmıştır.
Mahkemece, 1086 sayılı H.M.U.K’nın 45. maddesi gereğince davalar birleştirilerek yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne ve dava konusu ... Köyü, 186 ada 15 parsel sayılı taşınmazın 20.12.2010 tarihli bilirkişi raporuna ekli krokide (A) harfi ile gösterilen 1009,74 m² yüzölçümündeki bölümünün son parsel sayısıyla orman niteliğiyle Hazine adına, 186 ada 15 parsel sayılı taşınmazın aynı krokide (B) harfi ile gösterilen 4086,25 m² yüzölçümündeki bölümü ile 186 ada 13 parsel sayılı taşınmazın tamamının tespit gibi davalı gerçek kişiler adına tapuya kayıt ve tescillerine karar verilmiş, hüküm davacı Hazine vekili tarafından redde konu 186 ada 15 parsel sayılı taşınmazın krokide (B) ile gösterilen bölümü ile 186 ada 13 parselin tamamına yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde tespit tarihinden önce 6831 sayılı Kanuna göre yapılıp 21.05.1993 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu ve 2/B madde uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman kadastrosu, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucu temyize konu 186 ada 15 parsel sayılı taşınmazın krokide (B) ile gösterilen bölümü ile 186 ada 13 parselin tamamının orman sayılmayan yerlerden oldukları ve bu yerler yönünden adına tescil kararı verilen davalı gerçek kişiler yararına kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu anlaşıldığına göre, yazılı şekilde kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 31/3. maddesi gereğince yüksek vekâlet ücreti takdir edilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hükmün 4, 5 ve 6. rakamlı bentlerinde yer alan "1000.- TL" ifadesi çıkarılarak bunun yerine ayrı ayrı "200.-TL" ifadesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanununun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K."nun 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA 23/09/2013 günü oy birliği ile karar verildi.