Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar, asliye hukuk mahkemesine verdikleri dava dilekçeleriyle; ...Köyünde bulunan ve sınırlarını bildirdikleri tapulu taşınmazlara birleşen dosya davacıları - davalılar tarafından haksız müdahalede bulunulduğu iddiasıyla elatmalarının önlenmesini istemişler, ... ve arkadaşlarının dava konusu edilen taşınmazların tapu kaydı ile malikleri olduğunu ileri sürerek açtıkları elatmanın önlenmesi davası asliye hukuk mahkemesinin 1988/221 esas sayılı asıl dosyası ile birleştirilmiştir. Davanın devamı sırasında bölgede yapılan arazi kadastrosu çalışmaları sırasında çekişmeli yerler hakkında kadastro tutanağı düzenlenince dosya görevsizlik kararıyla kadastro mahkemesine gönderilmiştir. Mahkemece; davanın kısmen kabulüne ve .... Köyü 171 ada 1 nolu parselin 12.07.2011 günlü fen bilirkişi krokisinde (A) ile gösterilen 3676 m²"lik kısmının davacılar ... ve arkadaşları adına tarla niteliğiyle tapuya kayıt ve tesciline, (B) ile gösterilen 1674 m²"lik bölümünün orman niteliğiyle ... adına tapuya kayıt ve tesciline, 171 ada 2 nolu parselin orman niteliğiyle ... adına tapuya kayıt ve tesciline, aslî müdahil Orman Yönetimi lehine 3402 sayılı Kanunun 36/A maddesi gereği vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Bölgede 3402 sayılı Kanuna esas olmak üzere 6831 sayılı Kanun hükümlerine göre 1991 yılında yapılan orman kadastrosu ve 2/B madde uygulamaları bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve davacıların dayandığı Nisan 1967 tarihli 80 nolu, ilk geldisi 31 Mayıs 294 tarihli 253/3999 nolu 3676 m² yüzölçümündeki, fındıklık ve tarik ve kuhi sınırlı tapu kaydının 171 ada 1 ve 2 nolu taşınmazları kapsadığı, dört taraflarının eylemli ormanla çevrili olup, kayıttaki yol sınırı sabit sınır kabul edilerek mahkemece kayıt miktarı kadar yerin davacılara verildiği, (A) ile gösterilen bölümün bu nedenle orman içi açıklık olarak değerlendirilemeyeceği anlaşıldığına göre, mahkemece kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; Orman Yönetimi davalı sıfatıyla davaya dahil edildiği ve dava kısmen kabul edildiği halde, mahkemece asli müdahil Orman Yönetimi lehine 3402 sayılı Kanunun 36/A maddesi gereği vekalet ücreti takdirine yer olmadığına hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün 5. bendinde yer alan “aslî müdahil Orman Yönetimi lehine 3402 sayılı Kanunun 36/A maddesi gereği vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına” cümlesi kaldırılarak, bunun yerine “3402 sayılı Kanunun 31/son hükmüne göre 250,00.- TL vekâlet ücretinin davacılardan alınarak davalı Orman Yönetimine verilmesine” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun değişik 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 26.09.2013 günü oy birliği ile karar verildi.