Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Dilekçenin reddi

Davacının tazminat talebini içeren dava dilekçesinin reddine ilişkin karar, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
466 sayılı Kanun gereğince açılan tazminat istemine ilişkin davalar nedeniyle verilen her türlü karara karşı temyiz kanun yoluna başvurmanın olanaklı olduğu, anılan Kanun"da itiraz Kanun yolundan bahsedilmediği, bu itibarla dava dilekçesinin reddine ilişkin kararın temyizi kabil olduğu ve 466 sayılı Kanun"un 3. maddesi gereğince duruşma açılarak yapılan inceleme üzerine Cumhuriyet savcısının mütalaası da alınarak verilen dava dilekçesinin reddine dair karar, mahiyeti itibariyle “davanın reddi” niteliğinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Tazminat talebinin dayanağı olarak gösterilen...1 Nolu Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi"nin 1981/131 esas, 1981/316 karar ve 1983/288 esas, 1983/319 karar sayılı ceza dava dosyalarında yapılan yargılama sonucunda atılı suçlardan beraatine hükmedildiği ve 1983/288 esas, 1983/319 karar sayılı ceza dava dosyası kapsamında TCK"nın 240, 351 ve 352 maddeleri kapsamında açılan kamu davasındaki eylemler yönünden görevsizlik kararı verilerek dosyanın bu suçlar ve ilgili sanıklar yönünden ...Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği, mahkemece davacı (sanık) haricinde kalan diğer sanıklar hakkında 06.02.1990 tarih, 1985/14 esas, 1990/6 sayılı kararla açılan davanın zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına karar verildiği, davacı lehine açılan tazminat davası sonrası davacı (sanık) aleyhine açılmış bulunan bu davanın akibetinin sorulması üzerine ceza dava dosyası ele alınarak davacı hakkında 08/02/2013 tarihli ek kararla açılan davanın zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına karar verildiği anlaşılmakla;
Dava 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup, Ceza Genel Kurulu"nun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 esas-2010/57 sayılı kararında 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"na atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının arandığı, adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmamakla birlikte, hiçbir hakkın sonsuza dek dava konusu yapılamayacağı, özel
hukuk kapsamında değerlendirilmesi gereken bu talebin de makul bir süre içinde dava konusu edilmesi gerektiği ve Dairemizce benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.05.2014 tarih, 2014/141 esas, 2014/229 sayılı kararında da belirtildiği üzere beraat veya kovuşturmaya yer olmadığına dair kararların Yazı İşleri Yönetmeliği"ne göre süresinde tebliğ edilip kesinleşme tarihinden itibaren her halükarda 10 yıl, kesinleşmiş kararların tebliğinden itibaren ise, 3 ay içinde tazminat davalarının açılması gerektiği ve dava süresi bakımından en lehe olan Borçlar Kanununun 60. maddesindeki sürenin kabulü ile her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmekle, tazminat talebinin dayanağı olan ...1 Nolu Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi"nin 1981/131 esas, 1981/316 karar ve 1983/288 esas, 1983/319 karar sayılı ceza dava dosyalarında; 15/12/1981 ve 27/10/1983 tarihlerinde verilen beraat hükümleri ile tazminat davasının açılmış olduğu 18/05/2012 tarihine kadar 28 yıldan fazla süre geçtiği, davacının bu uzun süre içerisinde hakkındaki beraat hükmünden haberdar olmadığından söz etmenin yaşamın olağan akışına uymayacağı ve davacı (sanık) hakkında Uludere Asliye Ceza Mahkemesine açılan davanın zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına karar verilmiş olması nedeniyle, tutuklama tarihinde yürürlükte olan 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanun hükümlerine göre, davacının tazminat talep etme hakkı bulunmadığının anlaşılması karşısında, mahkemece aynı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi yerine, dava dilekçesinin reddine karar verilmiş olması sonuca etkili görülmediğinden, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kendisini vekil ile temsil ettiren davalı hazine yararına vekalet ücreti yerine, dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi,
İsabetsiz olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. bendi hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine "Kendisini vekil ile temsil ettiren davalı hazine lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücreti Tarifesine göre ""2.640"" TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı hazineye verilmesine" bendinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.