Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, ... Rant Sigortası"na giriş tarihinin Türkiye’de sigortalılık başlangıcı olduğunun ve 506 sayılı Yasa kapsamında yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.Uyuşmazlık tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 17.04.2008 tarihli 5754 sayılı Kanunun 79. maddesiyle değişik 3201 sayılı Kanunun 3. maddesi “Bu Kanunun 1. maddesinde belirtilenler ile yurt dışında çalışmakta iken veya yurda kesin dönüş yaptıktan sonra ölenlerin ... vatandaşı olan hak sahipleri sigortalının Türkiye’de hiçbir sosyal güvenlik kuruluşuna tabi çalışması yoksa Sosyal Güvenlik Kurumuna, Türkiye’de çalışması varsa en son tabi olduğu sosyal güvenlik kuruluşuna müracaat etmek suretiyle bu Kanunla getirilen haklardan yararlanırlar.” hükmünü içerirken; Yine aynı Kanunla 3201 sayılı Kanunun 5’inci maddesine 4’üncü fıkra hükmü olarak eklenen ek fıkra ile de; “Yurtdışı hizmet borçlanmasına ait süreler 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa göre hangi sigortalılık haline göre geçmiş sayılacağının belirlenmesinde; Türkiye’de sigortalılıkları varsa borçlanma talep tarihindeki en son sigortalılık haline göre, sigortalılıkları yoksa aynı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında geçmiş sigortalılık süresi olarak kabul edilir.” hükmü getirilmiştir.
Anılan 5754 sayılı Kanun ile, 3201 sayılı Kanunda yapılan değişiklikler ve getirilen ek düzenlemelere birlikte bakıldığında; başvurulacak kuruluşların belirlenmesinde, eski 3. maddede öngörülen değişik hallerden tümüyle vazgeçilmiş ve sadece; Türkiye’de sigortalılıkları varsa borçlanma talep tarihindeki en son sigortalılık haline göre, sigortalılıkları yoksa aynı Kanunun 4. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında geçmiş sigortalılık süresi olarak değerlendirileceği öngörülmüştür.
Somut olayda; davacının, dosya kapsamından 21.08.2013 tarihli borçlanma talebi ile 05.02.1981-25.12.1994 tarihleri arasında yurtdışında geçen süreyi 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-b maddesi kapsamında borçlanıp, 23.08.2013 tarihinde borçlanma bedelini ödediği, davacının 23.08.2013 tarihli dilekçesi ile borçlanmanın 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-a maddesi kapsamında değerlendirilmesini istediği, Kurumun 23.08.2013 tarihli yazısı ile Türkiye’de çalışması olmadığı gerekçesi ile bu talebin reddedildiği, bunun dışında davacının yurtiçinde 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-a maddesi kapsamında sigortalılığı ile ilgili bilgi bulunmadığı anlaşıldığından; Mahkemece, davacının borçlanma bedelini ödemesinden önceki en son sigortalılığının 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-a maddesi kapsamında olup olmadığı araştırılmalı, son sigortalılığının 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-a maddesi kapsamında olmadığının anlaşılması halinde; yurtdışı borçlanmasının ve yaşlılık aylığına yönelik istemin, 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi (506 sayılı Yasa) kapsamında değerlendirilmesine yönelik talebinin reddine karar verilmesi gerektiği, gözönünde tutulmaksızın, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.