MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, 24/12/2011 tarihli tutanak ile hakkında kaçak işlemi uygulandığını ve fatura tahakkuk ettirildiğini, aleyhinde icra takibi başlatıldığını, aynı olaya ilişkin açılan ceza davasında, bilirkişi marifetiyle belirlenen kaçak kullanım bedeli tutarı 4.331,47 TL"yi davalıya ödediğini, davalı tarafın kaçak tüketim bedelini fahiş olarak hesapladığını, işyerinin çalışma kapasitesi dikkate alındığında en fazla 6.000 TL elektrik borcu olabileceğini ileri sürerek, ödenen tutarın 6000 TL" den düşümü ile 15.492,84TL den borçlu olmadığının tespitini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi kök ve ek raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulü ile Bakırköy 9. İcra Müdürlüğü"nün 2012/8139 Esas sayılı takip dosyasındaki 15.492,84 TL toplam alacağın 6.258,48 TL" sinden davacının borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dairemiz 17/10/2018 T. ve 2016/22312 E. - 2018/10175 K. sayılı ilamında; “davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile kaçak elektrik enerjisi kullanan davacı hakkında yapılan kaçak ve kaçak ek tahakkukunun 622 sayılı EPDK kararına göre yapılması gerektiği ve dosyanın incelenmesinde; davacı hakkında kaçak elektrik tutanağı düzenlendiği, tutanağa istinaden kaçak ve ek kaçak tahakkuku yapıldığı, yargılama sırasında hükme esas alınan bilirkişi kök ve ek raporlarında kaçak ve ek kaçak tahakkuku hesaplanırken dağıtım, sayaç okuma, perakende satış hizmeti, iletim ve kayıp-kaçak bedellerinin hesaplamaya dahil edilmediği ancak ilgili bedellerin de maliyet kalemleri kapsamına eklendiğinden kaçak ek tahakkuku kapsamında normal tüketim hesabı yapılacak bu bedellerin de eklenerek oluşacak hesaplama üzerinden karar verilmesi gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; davalı tarafından takibe konu borcun davacı tarafından ödenerek sonlandırıldığına ilişkin beyanı sebebi ile davacı tarafın davasının kabulü ile davaya konu Bakırköy 9. İcra Müdürlüğü"nün 2012/8139 Esas sayılı takip dosyasından dolayı davacı tarafın borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince yargılama giderleri yönünden temyiz edilmiştir.
Dava, kaçak elektrik kullanımı nedeni ile yansıtılan kaçak ve kaçak ek tahakkuku borcundan dolayı borçlu olunmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunun 24.04.1995 gün ve 21/9 sayılı kararında ve 6100 sayılı HMK 326. maddesi uyarınca "Yargılama giderleri, kural olarak davada haksız çıkan ve aleyhine hüküm verilen tarafa yükletilir."
Davada haksız çıkan tarafa yükletilecek olan yargılama harç ve giderleri hem davayı kazanan tarafın daha önce peşin ödediği, hem de (karar ve ilam harcı ve Devlet Hazinesi tarafından peşin olarak ödenen giderleri gibi) devlete ödenmesi gereken harçlar ve giderlerdir.
Buna göre mahkemece; davanın davaya konu borcun davacı tarafından ödenmesi sebebi ile davacının borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, davanın açıldığı tarih itibari ile davacının haksız olması sebebi ile davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmiş ise de davalı lehine yapmış olduğu yargılama giderlerine yönelik hüküm kurulmaması doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanılgıların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle hükme 4. fıkra olarak “Davalı tarafından yapılan 50 TL geçit hakkı bedeli, 60 TL gider avansı, 78 TL delil avansı ve 3,80 TL vekalet harcı yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” ifadesinin eklenmesi suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 27/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.