MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tescil, Elatmanın Önlenmesi ve Yıkım

Davacılar-karşı davalılar ... ve ... ile davalı-karşı davacı Hazine ve davalı ... Tüzel Kişiliği aralarındaki tescil, elatmanın önlenmesi ve yıkım davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 15.07.2010 gün ve 384/386 sayılı hükmün Yargıtay"ca duruşmalı olarak incelenmesi davacılar-karşı davalılar vekili ile davalı-karşı davacı Hazine vekili taraflarından süresinde istenilmiş ise de; duruşma talebinin değer yönünden reddine karar verilerek, dosya incelendi gereği düşünüldü:


KARAR

Davacılar vekili, dava dilekçesinde mevkii ve sınırlarını açıkladığı tescil harici bırakılan taşınmazın imar ihya ve zilyetliğe dayanarak davacı ... adına tescili ile davacı ... ile diğer davacı ... arasındaki icar sözleşmesi gereği yapılan tesisler hakkındaki yıkım kararının durdurulmasını talep etmiş, 29.04.2010 tarihli yargılama oturumundaki imzalı beyanında müvekkilinin davadan vazgeçtiğini ve davayı takip etmediklerini bildirmiştir.
Davalı Hazine vekili cevap dilekçesi ve karşı dava dilekçesinde özetle; dava konusu taşınmazın dere yatağı olduğunu, dolgu yapılarak arsa haline getirildiğini ileri sürerek davanın reddine, taşınmazın Hazine adına tescili ile davacıların müdahalelerinin önlenmesi ve kal isteğinde bulunmuş, davacı tarafın davayı takip etmediğini bildirmesi üzerine davayı takip edeceklerini açıklamışlardır.
Mahkemece, davacı- karşı davalı ... ile davalı–karşı davacı Hazinenin tescil davalarının reddi ile Hazinenin müdahalenin önlenmesi ve kal taleplerinin kabul edilmesi üzerine; hüküm, davacılar-karşı davalılar vekili ile davalı- karşı davacı Hazine vekili taraflarından temyiz edilmiştir.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, dava konusu taşınmazın 1953 yılında yapılan kadastro çalışmaları sonucu dere yatağı olarak tespit dışı bırakıldığı, taşınmaz üzerinde bulunan balık çiftliğinin dere yatağına dolgu yapılarak oluşturulduğu keşifte dinlenen yerel bilirkişi tarafından açıklandığına ve halen dere yatağı vasfını muhafaza ettiği keşif sonrası verilen 26.05 2010 tarihli jeolog bilirkişinin raporunda belirlendiğine göre, davacılar- karşı davalıların ve davalı- karşı davacı Hazinenin tescil taleplerinin reddi ile davacılar-karşı davalıların taşınmaza yaptıkları müdahalelerinin önlenmesine ve kal’e karar verilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından hükmün esasının ONANMASINA,
Davacılar-karşı davalılar vekilinin vekalet ücreti yönünden yapmış olduğu temyiz itirazlarına gelince; dava dilekçesinde dava değeri 7.000 TL olarak gösterilmiş ve harç bu miktar üzerinden yatırılmıştır. Mahallinde yapılan keşif sonunda inşaat mühendisi bilirkişi taşınmazın değerinin 9.500 TL, yapıların değerinin ise 36.180.42 TL olduğunu bildirmiş, ancak bu miktar üzerinden harç tamamlattırılmamıştır. Kural olarak taşınmazın gerçek değeri üzerinden Avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekir. Gerçek değer yargılama aşamasında belirlenmiş ise, Harçlar Kanununun 30 ve 32. maddeleri hükmü uyarınca işlem yapılması icap eder. Mahkemece davalı aleyhine dava dilekçesinde yazılı harcı yatırılan miktar üzerinden harç ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yukarıda açıklandığı şekilde işlem yapılmadan ve harç tamamlanmadan Avukatlık ücretinin dava dilekçesindeki değer yerine keşifte belirlenen  değer  üzerinden tespiti doğru olmamıştır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar-karşı davalılar vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile usul ve kanuna aykırı olan hükmün vekalet ücretine ilişkin bölümünün 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve 2588 sayılı Kanunla eklenen 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi uyarınca Hazineden harç alınmasına mahal olmadığına ve aşağıda dökümü yazılı 678,50 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 2034,90 TL"nin temyiz eden davacılar-karşı davalılardan alınmasına 17.11.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.