MAHKEMESİ : Manavgat İş Mahkemesi
TARİHİ : 01/11/2012
NUMARASI : 2012/189-2012/598

Davacı, iş göremezlik ödeneğinin ödeme tarihinden itibaren başlayacak yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ..... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre, davacı Kurum vekilinin tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı Sosyal Güvenlik Kurumu, davalıya yersiz ödenen işgöremezlik ödeneklerinin iadesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalının 12.11.2007 tarihinde trafik kazası geçirdiği, 15.11.2007 – 18.01.2011 tarihleri arasında aralıksız olarak raporlu olduğu ve tedavisinin devam ettiği, Manavgat Devlet Hastanesi"nin 20.04.2012 tarihli sağlık kurulu raporunda; davalının iyileşme süreci 3-4 yıl sürebileceğinden ve tedavinin devam etmesi halinde maluliyeti engellenebileceğinden istirahat süresinin ilk 6 aydan sonra da uzatıldığının bildirildiği, raporlu olduğu 15.11.2007 – 18.01.2011 tarihleri arasında 1.157 gün için davalıya davacı Kurum tarafından 15.970,85 TL geçici iş göremezlik ödeneği ödendiği, 2.456,65 TL’nin ilk 6 aylık dönem için ödendiği, davacı Kurum tarafından, davalının 18.01.2011 tarihinde kontrole gitmemesi ve işbaşı raporu almadan 12.03.2011 tarihinde farklı bir işyerinde işe başlaması nedeni ile 506 sayılı Yasa"nın 34. maddesi ve 38. maddesi ile 5510 sayılı Yasa"nın 107. maddesi gereğince hazırlanan Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği"nin 39. maddesinin 2. fıkrası gereğince, ayrıca 5510 sayılı Yasa"nın 22. maddesi gereğince işlem yapıldığı anlaşılmaktadır.
Davacı Kurum işlemine esas alınan 506 sayılı Yasa"nın 34. maddesinde; “ Hastalık hallerinde yapılacak sağlık yardımları sigortalının iyileşmesine kadar sürer. Ancak, bu yardımlar sigortalının Kurumca tedavi altına alındığı tarihten başlıyarak altı ayı geçemez. Şu kadar ki, tedaviye devam edilirse malullük halinin önlenebileceği veya önemli oranda
azaltılabileceği, Kurum sağlık tesisleri sağlık kurulu raporları ile anlaşılırsa, bu süre (...) uzatılır. Kurum, sigortalının iyileşmesine yarıyacak, yahut iş göremezliğini az çok gidermesi için gerekli görülecek protez araç ve gereçlerini, yukarıda yazılı sağlık yardımları süreleri ile bağlı olmaksızın sağlamak, onarmak ve tesbit edilen süre ve şartlarla yenilemekle yükümlüdür.” hükmü, aynı Yasa"nın 38. maddesinde; “Hekimce alınması istenen tedbirlere uymayan sigortalılara, bu tedbirleri yerine getirmedikleri süre için ödenek verilmez. Tedavinin sona erdiğine ve çalışabilir durumda olduğuna dair Kurum hekimlerinden belge almaksızın eski işverenin işinde çalıştırılan sigortalının aynı hastalığı sebebiyle yapılması gerekecek tedavi masrafları işverenden, başka işte çalışan sigortalının aynı hastalığı sebebiyle yapılan tedavi masrafları ise kendinden alınır. Bu süreler için geçici iş göremezlik ödeneği verilmez, verilmiş olanlar da sigortalıdan geri alınır.” hükmü, 5510 sayılı Yasa"nın 22. maddesinin (d) bendinde ise; “Tedavi gördüğü hekimden, tedavinin sona erdiğine ve çalışabilir olduğuna dair belge almaksızın çalışan sigortalıya geçici iş göremezlik ödeneği ödenmez, ödenmiş olanlar da yersiz yapılan ödeme tarihinden itibaren 96 ncı madde hükümlerine göre geri alınır.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda; davacı Kurum, yersiz ödeme talebine gerekçe olarak 5510 sayılı Yasa"nın 22. maddesinin (d) bendini esas almakta ise de; madde metninde yer alan “ ödenmiş olanlar ” ifadesinden, sigortalının çalışabilir olduğuna dair belge almaksızın çalışması halinde, çalışmadan sonraki ödemelerin anlaşılması gerekmekte olup çalışmaya başlamadan önce ödenen iş göremezlik ödeneklerinin yersiz ödeme olarak istenilmesi mümkün değildir. Bu durumda; her ne kadar davalı, iş kazası geçirdiği iş yerinden çıkış alarak ve işbaşı raporu almadan 12.03.2011 tarihinde başka bir iş yerinde çalışmaya başlamışsa da; davalının 15.11.2007 – 18.01.2011 tarihleri arasında tedavisinin devam etmiş olması, Manavgat Devlet Hastanesi"nin 20.04.2012 tarihli sağlık kurulu raporunda; davalının iyileşme süreci 3-4 yıl sürebileceğinden ve tedavinin devam etmesi halinde maluliyeti engellenebileceğinden istirahat süresinin ilk 6 aydan sonra da uzatıldığının bildirilmiş olması, bu dönemde davalının herhangi bir çalışmasının bulunmaması ve davalıya 18.01.2011 tarihinden sonra işgöremezlik ödeneği ödenmemiş olması karşısında, davacı Kurum tarafından davalıdan talep edilebilecek geçici işgöremezlik ödeneği bulunmadığı göz ardı edilerek yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davalıya iadesine
17.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.