MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 14. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/04/2014
NUMARASI : 2012/427-2014/171

Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, asgari geçim indirimi alacağı ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 03.08.1998-15.05.2012 tarihleri arasında tamirhane bölümünde mekanik ustası olarak çalıştığını, son aylık ücretinin 1.200,00 TL olduğunu, işyerinde yemek ve servis yardımlarından faydalandığını, 1475 sayılı İş Yasası"nın 14. maddesi gereğince kıdem tazminatına hak kazanması nedeniyle Bakırköy 40. Noterliğinden gönderilen 15.05.2012 tarih ve 10898 varide no.lu ihtarname ile iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma, genel tatil ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 1998 yılından beri tamir bakım elemanı olarak çalıştığını, davacının zaman zaman yapmakta olduğu görevleri savsakladığını ve düzensizliklere neden olduğunu, 15.05.2012 tarihinde davacının uyarıldığını, bu uyarının ertesi gününden itibaren davacının 9 gün boyunca işe gelmediğini, davacının iş akdinin 4857 sayılı İş Yasası"nın 25/II-g maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini, davacının kıdem tazminatı almak için şirkete herhangi bir başvurusunun bulunmadığını, davacının fazla mesai ve genel tatil ücreti alacağının bulunmadığını, bunun imzalı ücret bordroları ile sabit olduğunu, davacının almış olduğu ücretin bordrolarda görüldüğü gibi olduğunu, bordrolarda ödenecek ücretin ve asgari geçim indiriminin açık bir şekilde belirtildiğini ve bordrolarında davacı tarafından ihtiraz-i kayıtsız imzalandığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.


C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarının tahsiline, genel tatil, asgari geçim indirimi ve fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davaya konu işçilik alacalarının belirsiz alacak davasına konu olup olamayacağı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Belirsiz alacak davası 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile öngörülen ve alacaklıya bazı avantajlar sağlayan yeni bir dava türüdür. Sözü edilen hükme göre “Davanın açıldığı tarihte alacağın miktarını yahut değerini tam ve kesin olarak belirleyebilmesinin kendisinden beklenemeyeceği veya bunun imkânsız olduğu hâllerde, alacaklı, hukuki ilişkiyi ve asgari bir miktar ya da değeri belirtmek suretiyle belirsiz alacak davası açabilir”. Şu hale göre davanın açıldığı tarihte alacak miktarının belirlenmesi imkansız ise belirsiz alacak davası açılabilir. Öte yandan alacaklı tarafından alacağın miktar veya değerinin tam olarak belirlenmesi beklenemez ise yine belirsiz alacak davası açılabilir.
Belirsiz alacak davasını düzenleyen HMK’nun 107. maddesinin gerekçesinde, birçok kez hak arama özgürlüğüne vurgu yapılmıştır. Yine alacaklının hukuki ilişkiyi, muhatabını ve talep edebileceği asgari tutarı bilmesine rağmen “alacağın tamamını tam olarak” tespit edemeyecek durumda olması da davanın nedenleri arasında sayılmıştır. Bu itibarla belirsiz alacak davasıyla ilgili yoruma gidildiğinde, alacaklının hak arama özgürlüğünün değerlendirilmesi gerekir. Bunun aksine ilgili hükmün, alacaklının hakkına ulaşmasını kısıtlayan şekilde ele alınması doğru olmaz.
Dava konusu alacak karşı tarafın vereceği bilgi veya belgelerle belirlenecekse, alacak belirsiz kabul edilmelidir. Karşılaştırmalı hukukta geçerli olan bu kriter 107. maddenin 2. fıkrasının başlangıcında “karşı tarafın vereceği bilgi sonucu” yargılama sırasında belirlenme olarak kabul edilmiştir.
Fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil çalışmaları karşılığı ücretler için ise çalışmaların tamamının puantaj kayıtlarına dayandırıldığı istisnai durumlar dışında hakimin taktiri indirimi söz konusu olduğundan, alacakların, davanın açıldığı aşamada tam olarak belirlenmesi mümkün değildir. Bu itibarla sözü edilen alacakların belirsiz alacak davasına konu edilebileceği ilke olarak kabul edilmektedir.
Tahsil talepli belirsiz alacak davasında, dava tarihinde alacağın tamamı için zamanaşımı kesilir. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 157. maddesi uyarınca, dava süresince tarafların yargılamaya ilişkin her işleminden veya hâkimin her kararından sonra zamanaşımı yeniden işlemeye başlar. Bu nedenle yargılama sırasında alacağın zamanaşımına uğradığından söz edilemeyeceğinden, davacının talep artırım dilekçesi üzerine ileri sürülen zamanaşımı definin de sonuca bir etkisi olmaz.
Kısmi eda külli tespit davasının açıldığı anda alacağın tamamı için zamanaşımı kesilir. Yargılama sırasındaki işleminden veya hâkimin her kararından sonra yeniden işlemeye başlayacağından yargılama sırasında alacağın zamanaşımına uğradığından söz edilemez. Bu nedenle yargılama sırasında arttırılan taleplere karşı yapılan zamanaşımı defi sonuca etkili değildir. Ancak faiz başlangıcı açısından tahsil amaçlı belirsiz alacak davasından farklı bir durum vardır. Davaya konu edilen miktar bakımından faiz başlangıcı olarak dava tarihi kabul edilmelidir. Alacağın kalan kısmın sadece tespiti istenmiş olmakla, belirlenen bakiye alacak miktarının ilerde talep edildiği tarihten itibaren faize karar verilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta;
Dava, belirsiz alacak davası olup, davalı taraf cevap dilekçesi ile zamanaşımı savunmasında bulunmamıştır. Islahtan (talep artırım dilekçesinden) sonra ileri sürülen zamanaşımı definin de sonuca bir etkisi yoktur.
Bu hususlar gözetilmeksizin, bilirkişi raporundaki hesaplanan fazla çalışma ücreti miktarı ve talep artırım dilekçesi içeriği dikkate alınmadan yazılı şekilde eksik fazla çalışma ücretinin hüküm altına alınması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09/12/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.