MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesi ile; müvekkilinin ... İlçesi, ....Köyü"nde bulunan 345,380,336,342,322,319,317,323,325,189,316 ve 307 no.lu parsellere 2009 sezonunda ekmiş olduğu buğday ürününün, davalıya ait yüksek gerilim hattındaki tellerin ark yapıp ateş atması sonucu çıkan yangında toplam 585.366 m² alanın yanması sonucu uğradığı zararın tazminini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile; zamanaşımı def"ini ileri sürmüş, dava konusu zarara ilişkin herhangi bir kusurlarının olmadığını, kusur olsa bile BK m.43/1 gereği zarardan indirim yapılması gerektiğini savunarak davanın esastan da reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 387.000,00TL maddi tazminatın olay tarihi olan 26.06.2009 itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak dava dilekçesinde 345, 380, 336, 342, 322, 319, 317, 323, 325, 189, 316 ve 307 no.lu parsellerden oluşan toplam 585.366 m2 lik alana ilşkin zararın tazmini istenmiş olmasına rağmen bilirkişi raporu ile talep edilen parsellerin de dahil olduğu 36 adet parselden oluşan toplam 2.171.879 m²"lik alana ilişkin zarar tespiti yapılarak, mahkemece toplam 387.000,00 TL tazminatın tahsiline karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bunun yanında; davaya konu olan taşınmazlara ait dosya arasında bulunan tapu kayıtlarına bakıldığında, bir kısmında davacının tam malik ya da hissedar olmadığı anlaşılmaktadır. Davacının bu taşınmazları hangi sıfatla kullandığı, kiracı olup olmadığı hususunda araştırma yapılmadan, bu hususun hükmedilecek tazminat miktarının tespitinde değerlendirilmesi gerektiği düşünülmeden yukarıdaki şekilde hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.