Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 05.08.2010 tarihinde satın alarak kayden malik olduğu arsa nitelikli  2 parsel sayılı  taşınmazı davalının  haksız yere işgal ederek taksi durağı olarak işlettiğini  ileri sürerek, elatmanın önlenmesine karar verilmesini  istemiştir.
Davalı, taşınmazın kiracısı olduğunu, uyuşmazlığın kira hukuku çerçevesinde çözümlenmesi gerektiğini  belirterek, davanın  reddini savunmuştur.
Mahkemece, kayden davacıya ait taşınmaza davalının haklı ve geçerli bir nedeni olmadan elattığı gerekçesi ile davanın  kabulüne  karar  verilmiş, kararı temyiz eden davalı tarafa verilen süreye rağmen nispi temyiz harcı yatırılmadığından bahisle ek kararla davalı vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir. 
Ek karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü. 
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, muhtura tebliğ edilmesine  rağmen 15.124.-TL eksik harcın tamamlanmadığı gerekçesiyle davalının temyiz isteğinin reddine karar verilmiş, bu ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Çekişme konusu 2 parsel sayılı taşınmazın kayden davacıya ait olduğu, davalının bu yerde taksi durağı işlettiği, taraflar arasında akdi bir ilişkinin olmadığı anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere elatmanın önlenmesi davalarında, dava değeri, elatılan yerin değeridir.
Somut olayda, mahkemece çekişmeli taşınmazın tümünün mü yoksa bir bölümünün mü davalı tarafından tasarruf edildiği saptanmış değildir.
Hal böyle olunca; öncelikle davalının taşınmazın ne kadarlık bölümünü ya da tümünü kullanıp kullanmadığının duraksamaya yer vermeyecek şekilde saptanması, eğer bir bölümünü kullanıyor ise, dava değerinin, bu bölümün değeri olacağının gözetilmesi ve harcın da bu değer üzerinden tahsiline karar verilmesi gerekirken değinilen hususların  gözardı edilmesi doğru değildir.
Bu nedenlerle mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin 14.04.2011 tarihli ek kararının ortadan kaldırılmasına, 17.02.2011 tarihli hükmün yukarıda açıklanan nedenlere hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  02.6.2011  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.