MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, olay günü tandır evi tabir edilen üstü kapalı yerin önüne geldiğinde gördüğü on bir yaşındaki mağdureyi çağırıp herhangi bir cebir, tehdit veya hile kullanmadan içeriye sokmasının ardından cinsel maksatla alıkoyduğu mağdurenin boynundan öptüğü tüm dosya içeriğinden anlaşılması karşısında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 109/1, 3-f, 5. maddeleri gereğince mahkumiyeti yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 109/2, 3-f, 5. maddeleri ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; sanığın mağdurenin boynundan öpmesi şeklindeki eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınıp, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" düzenlemesi gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili maddeleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Hüküm kurulurken önce 5237 sayılı TCK"nın 109/1 daha sonra 109/2. maddelerinin tatbiki suretiyle kademeli uygulama yapılıp, bu kapsamda sanık hakkında TCK"nın 109/1. maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl hapis cezasının aynı Kanunun 109/2. maddesi ile 1 kat artırılarak 2 yıl hapis cezası bulunmasının ardından 109/3-f maddesi ile bulunan 4 yıl hapis cezası üzerinden 109/5. maddesi ile 1/2 oranında artırım yapıldığında 6 yıl yerine 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.