MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 28/05/2013 tarih ve 2013/259 Esas, 2013/273 Karar sayılı ilamında da belirtildiği gibi olası kast indiriminin 5237 sayılı TCK"nin 86/2 ve 86/3-e maddeleri uyarınca belirlenen sonuç ceza üzerinden yapılması gerektiğinin gözetilmemesi sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Mağdurun yaralanmasına ilişkin kati rapor aldırılmadan geçici rapora dayanılarak hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Sanığın, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK"nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK"nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün hak yoksunluğu uygulanmasına ilişkin fıkrasının “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK"nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK"nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ile hükmün diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/06/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.