MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/01/2016 tarih ve 2015/291-2016/7 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “...+şekil” ibareli 29/1. sınıftaki ürünleri içeren 2011/119925, 2013/1227, 2011/28265 sayılı markaların sahibi olduğunu, davalının 04.12.2013 tarihinde 20,29,35,37. sınıf ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusuna 29. sınıf ürünler için iltibas nedeniyle yaptığı itirazın TPE YİDK tarafından 2015/M-4440 sayılı haksız ve hukuka aykırı kararla reddedildiğini ileri sürerek YİDK kararının iptaline, tescili yapılan markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davacının “...” ibaresinin çok kullanılan, ayırt ediciliği düşük seviyede bulunan bir isim sözcük olduğunu, başvurunun bütünü itibariyle “...”i işaret ettiğini, bu ismin farklı ek ve soy isimleriyle birlikte kullanıldığını, duyulduğunda ve görüldüğünde davacının tescilli markasını çağrıştırmayacağını, anlamsal, görsel, sessel olarak bütünü itibariyle ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede benzer olmadıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... usulüne uygun davetiyenin tebliğine rağmen davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; marka başvurusunun konusunun bir bütün olarak “...” ibaresi olduğu, bunun bir bütün olarak algılanacağı, bu işaretin bir kişi ismi olduğunun derhal anlaşılacağı, iltibasa sebebiyet verecek görsel, anlamsal ve sessel benzerlik araştırmasının tek tek kelimelerden ziyade bütünü ile bıraktığı izlenim nazara alınarak belirlenmesi gerektiği, ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede benzerlik bulunmadığı, karıştırılma ihtimali oluşmadığı, 29. sınıf ürün ve hizmetler bakımından kurum kararının hukuka uygun olduğu gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.