MAHKEMESİ:...Bölge Adliye Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 16/01/2019 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonunda; davanın yetki yönünden usulden reddine dair verilen 08/10/2019 günlü karara karşı davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 08/01/2020 günlü bölge adliye mahkemesi kararı ile 23/09/2020 günlü temyiz isteminin miktar yönünden reddine dair ilk derece mahkemesi ek kararının Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-) İlk derece mahkemesince ... Asliye Hukuk Mahkemelerinin yetkili olması nedeniyle verilen yetkisizlik kararına karşı davalı tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, bölge adliye mahkemesince başvurunun esastan reddine miktar itibariyle kesin olmak üzere karar verilmiş; ilk derece mahkemesince 23/09/2020 tarihli ek karar ile temyiz başvurusunun reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir. Temyiz istemi bölge adliye mahkemesi kararına yönelik olduğundan ve bu durumda ilk derece mahkemesinin temyiz talebinin yerindeliği (süre veya değer yönünden kabul edilebilirliği) hususunda karar verme yetkisi bulunmadığından ilk derece mahkemesinin 23/08/2020 tarihli ek kararı kaldırılmalıdır.
2-)6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinin (3) nolu alt bendinde, mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde bölge adliye mahkemesi tarafından davanın esası incelenmeden dosyanın görevli veya yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği; aynı şekilde 362. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi ile de yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir. Yine aynı Kanun"un 23. maddesinin 2. fıkrasında ise, bölge adliye mahkemesince veya Yargıtayca verilen yargı yeri belirlenmesi ile kanun yolu incelemesi sonucunda kesinleşen göreve veya yetkiye ilişkin kararlar, davaya ondan sonra bakacak mahkemeyi bağlar, hükmüne yer verilmiştir. Zikredilen Kanun hükümleri amacına uygun olarak yorumlandığında, HMK’nın bölge adliye mahkemelerine ilk derece mahkemelerinin görev ve yetkisine ilişkin olarak kesin nitelikte karar verme yetkisi tanıdığı, buna göre anılan Kanun ile yetki hususunun en geç bölge adliye mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla, HMK 355. madde kapsamında yetki hususunu inceleyen bölge adliye mahkemesi kararına karşı özellikle HMK’nın 362. maddesinin 1. maddesinin (c) bendi de gözetildiğinde temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır.Öte yandan, 28/07/2020 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan 7251 sayılı Kanun’la, ilk derece mahkemelerinin görev ve yetkiye ilişkin kararları ile ilgili olarak 6100 sayılı Kanun’un 362. maddesinin (c) bendi değiştirilmiş “yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemelerinin görev ve yetkisi hakkında verilen kararlar” şeklinde hükmün lafzı daha açık hale getirilmiş ve bu hususta oluşan tereddütler giderilmiştir. Yine 362. maddeye bir fıkra da eklenerek “353. maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında verilen kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı” hüküm altına alınmış, eklenen bu bent ile 353. madde hükmü arasında uyum sağlanmıştır.Şu halde, bölge adliye mahkemesinin yetki hususunu çözümler nitelikteki kararları kesin olup HMK’nun 353/1-a ve 362/1-c maddeleri uyarınca Bölge Adliye Mahkemesinin görev veya yetkiye ilişkin vermiş oldukları kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından davalının temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklandığı üzere ilk derece mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin karar verme yetkisi bulunmadığından 23/09/2020 tarihli ek kararın kaldırılmasına, ilk derece mahkemelerinin görev ve yetkisine ilişkin olarak bölge adliye mahkemesi kararlarına karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HMK 373. madde uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine 16/11/2020 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.