Boşanma Kararları - Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/13103 Esas 2019/3809 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13103
Karar No: 2019/3809

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/13103 Esas 2019/3809 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Taşınmazın kadastro sırasında tarla vasfıyla davacı adına tespit edildiği ancak Orman Yönetimi'nin taşınmazın kendilerine ait olduğu iddiasıyla tespite itirazda bulunduğu davanın, davalı Orman Yönetimi tarafından temyiz edildiği ve yapılan incelemede, dava konusu taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu belirlendiğinden yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine karar verilerek usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına, davacıların temyiz dilekçelerinin süresinden dolayı reddine karar verildiği belirtilmiştir. Kararda, 3402 sayılı Kanunun Ek 5. maddesi ve 7139 sayılı Kanunun 33. maddesi de değinilmiştir. 3402 sayılı Kanunun Ek 5. maddesi, orman kadastro işlemlerine ilişkin düzenlemeler içerirken, 7139 sayılı Kanunun 33. maddesi, orman idaresinin tahsil edeceği harçları düzenlemektedir.

20. Hukuk Dairesi 2016/13103 E. , 2019/3809 K.

"İçtihat Metni"

.....
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar ., ..., ... tarafından istenilmekle dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında ..... sayılı taşınmaz, 8660 m² yüzölçümü ile tarla vasfıyla.....adına tespit edilmiştir. Davacı gerçek kişiler taşınmazın kendilerine ait olduğu, Orman Yönetimi de taşınmazın orman vasfında olduğu iddiasıyla tespite itirazda bulunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar Orman Yönetimi ile ..., ..., ....tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro tespitine itiraz istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 1961 yılında yapılan arazi kadastrosu ve 2015 yılında 3402 sayılı Kanunun Ek 5. maddesine göre yapılan orman kadastro çalışması bulunmaktadır.
1) Davacılar ..., ..., ... temyiz itirazları yönünden;
Mahkeme hükmü davacılar vekiline 23.06.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise HUMK’nın 432. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 11.07.2016 tarihinde verilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2) Davacı ... Yönetiminin temyiz itirazları bakımından;
Yapılan incelemede, dava konusu ..... parsel sayılı taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu belirlenerek hüküm kurulduğuna göre yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:1) Yukarıda birinci bentde açıklanan nedenlerle, davacılar ..., ..., ....temyiz dilekçelerinin süreden REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine,
2) İkinci bentde açıklanan nedenlerle, davacı ... Yönetiminin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 7139 sayılı Kanununun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına
29/05/2019 günü oy birliği ile karar verildi.