MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen çeyiz ve ziynet eşyasının iadesi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde tarafların boşandıklarını, davacının çeyiz eşyalarının hala müşterek konutta olduğunun tespit edildiğini, müvekkiline düğünde takılan ziynet eşyalarının da davalıda kaldığını, davacıya ait ziynet eşyalarının, evlendiği günden beri davalının annesinin evinde bulunan kasada bulunduğunu bildirerek, dava dilekçesinde dökümü yapılan ev ve ziynet eşyalarının aynen iadesine, olmadığı taktirde fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla toplam 18.000 TL"nin yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak müvekkiline ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, temyiz edilen bu karar davalı yararına "... tarafların anlaşmalı olarak boşandıkları, hükümde 24/11/2009 tarihli protokolün kararın eki sayılmasına karar verildiği, söz konusu protokolün 1. maddesinde tarafların karşılıklı olarak birbirlerinden nafaka, tazminat, eşya ve katılma alacağı taleplerinin bulunmadığı, 2. maddesinde tarafların müşterek ev eşyalarının aralarında rızai olarak taksim edilmiş olup tarafların ev eşyaları ile ilgili olarak birbirlerinden herhangi bir hak ve talepte bulunmayacaklarının belirtildiği görülmüştür. Mahkemece, düzenlenen bu protokolün tarafları bağladığı gözetilerek ev eşyaları yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Diğer taraftan mahkemece ziynet eşyalarına ilişkin talebin kısmen kabulüne karar verilmiş ise de davacı tanıkları tarafından ziynet eşyalarının davacının kayınvalidesinin kasasında kaldığını beyan etmelerine karşı davalı tanığı, davacı tarafından götürüldüğünü bildirmiştir. Mahkemece davacı tanıklarının ziynet eşyalarının davacının kayınvalidesine ait kasada bulunduğu yönündeki bilgilerinin görgüye bağlı olup olmadığı veya hangi nedenlere bağlı olduğu açıklattırılarak, oluşacak kanaate göre karar verilmesi gerekirken sadece CD incelemesine dayanılarak ziynet eşyaları hakkındaki davanın kısmen kabulüne karar verilmesi de doğru görülmemiştir..." gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma kararına uyulmuş ve davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı, dava konusu ziynet eşyasının varlığını, evi terk ederken bunların zorla elinden alındığını ve götürülmesine engel olunduğunu, evde kaldığını, ispat yükü altındadır.
Somut olayda, davacı kadın ziynet eşyalarının kayınvalidesinin evindeki kasada saklandığını, orada bulunduğunu dinlettiği tanık beyanlarıyla kanıtlayamamıştır. Bununla birlikte davacı, dava dilekçesinde yemin deliline de dayanmış olduğundan davacıya iddiası doğrultusunda ziynetlerin elinden alındığı, götürülmesine engel olunduğu, davalı tarafta kaldığı, kayınvalidesinin evindeki kasada saklanıldığı konusunda davalıya yemin teklif etme hakkı olduğu hatırlatılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.