Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi ve davalı gerçek kişiler vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi, 17.01.2013 tarihli dava dilekçesi ile; tapuda davalılar adına kayıtlı, 2138 parsel sayılı taşınmazın yörede ilk kez yapılan ve 18.12.2012 - 18.01.2013 tarihleri arasında ilân edilen orman kadastrosu sırasında orman sınırı dışında bırakıldığını, taşınmazın orman bütünlüğü içinde, orman sayılan yerlerden olduğunu ileri sürerek, bu yere ait sınırlamanın iptali ile taşınmazın orman sınırları içine alınmasını istemiştir.
Mahkemece, davalı ... yönünden husumet yokluğu nedeniyle davanın reddine, diğer davalılar yönünden davanın kısmen kabulü ile; kain 2138 parsel sayılı taşınmazın ekli fen ve orman bilirkişilerinin 30/09/2013 tarihli müşterek rapor ve krokilerinde (B) harfi ile gösterilen 11.926,31 m2"lik kısmın orman sayılan yerlerden olduğu anlaşılmakla, orman sınırları içine alınmasına karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi vekili tarafından krokide (A) ve (C) harfleri ile gösterilen bölümlere, davalılar vekili tarafından (B) ile gösterilen bölüme yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 6831 sayılı Kanunun 11/1. maddesi gereğince bir aylık süre içinde açılan orman kadastrosuna itiraz niteliğindedir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın (B) harfli bölümünün orman sayılan; (A) ve (C) harfli bölümlerinin orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının Orman Yönetimine yükletilmesine, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A madde gereğince temyiz eden davalı gerçek kişilerden onama harcı alınmasına yer olmadığına ve yatırdıkları temyiz harcının istek halinde iadesine 22/09/2014 günü oy birliği ile karar verildi.