Taraflar arasında görülen davada;
Davacı Vakıf, dava konusu 743 ada, 6 parsel sayılı taşınmazın 101 m²’lik kısmına davalının bina yapmak ve bahçe olarak kullanmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesine, muhdesatın yıkımına ve 01/05/2002-30/04/2008 tarihleri arası için 7.228,00.-TL. ecrimisilin dönem sonu faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiş, ıslah dilekçesi ile müdahale edilen alanın 149 m², ecrimisil isteğinin de 10.680.-TL olduğunu bildirmiştir.
Davalı, iddiaların yersiz olduğunu, ecrimisil isteğinin zaman aşımına uğradığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davanın kabulüne ilişkin olarak önceden verilen karar Dairece; “ 5737 sayılı Vakıflar Kanunu’nun 77. maddesindeki düzenlemenin yargı harçlarını kapsamadığı, Hukuk Genel Kurulu’nun 24/12/2008 tarih ve 2008/18-777 Esas, 2008/788 sayılı Kararı ile sabit olduğu, başvuru ve nispi harç alındıktan sonra işin esasına girilmesi gereğine ” değinilerek bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda; davacı vakfın kayden maliki bulunduğu çaplı taşınmaza davalının haklı ve geçerli bir neden olmaksızın yapılaşmak ve tasarrufta bulunmak suretiyle müdahale ettiğinin keşfen sabit olduğu gerekçesiyle elatmanın önlenmesine, muhdesatın yıkımına ve 01.05.2002 -30.04.2008 tarihleri arasında belirlenen 10.680,00.-TL. ecrimisilin her dönem sonu tahakkuk edecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi....... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, elatmanın önlenmesi, ecrimisil ve yıkım isteklerine ilişkin olup, mahkemece hükmüne uyulan bozma kararından sonra dava kabul edilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki, bozma kararına uymakla taraflar yararına kazanılmış hak doğar ve mahkemece bozma gereklerine tam olarak uyulması, bozma gereklerinin yerine getirilmesi gerekir. Buna göre de; keşif yapılarak el atılan yerin ve yıkımı istenilen binanın değerinin tespit edilmesi zorunludur. Öte yandan, 492 sayılı Harçlar Yasası"nın 16.maddesi ve 4.3.1953 tarih ve 10/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca harca esas dava değerinin el atılan yerin yıkımı istenilen yapının ve istenilen ecrimisil toplamından ibaret olacağı açıktır.
Açıklanan durum karşısında, mahkemece keşif yapılarak belirtilen hususta bir araştırma ve değerlendirme yapılmamış olması isabetsizdir.
Diğer taraftan kabule göre de, davacı Vakıf, dava dilekçisinde davalının 101 m²"lik kısımda yapılaşmak ve bahçe olarak kullanmak suretiyle elattığını ileri sürmüş, mahallinde yapılan keşif sonucu elatılan yerin 149 m² olduğu belirlenmiş ve davacı ıslah yoluyla 101 m²"lik kısım dışında kalan bölümü de dava konusu yapmış, mahkemece de istek kabul edilerek 149 m²"lik alan hüküm altına alınmıştır. Oysa, 1086 sayılı HUMK."nun 83 ve devamı maddelerinde (6100 S.Y."nın 176.vd.) davanın ıslah edilebileceği öngörülmüş olmakla beraber daha önce dava konusu edilmeyen bir hususun ıslah yoluyla istemi konusu yapılmasına yasal açıdan olanak yoktur.Öte yandan, davacının hangi dönemler için ne miktarda ecrimisil istediğinin açıklatılması, mahkemece dönemler için ecrimisil belirlenmesi ve belirlenen ecrimisil bakımından kademeli faiz tahakkuk ettirilmesi ve bunun da açıkça gösterilmesi gerekirken ecrimisil bakımından infazda tereddüt yaratacak şekilde ve dava tarihinden sonraki dönemi de kapsayacak şekilde ecrimisile hükmedilmesi de bozmayı gerektirmektedir.
Davalı tarafın, bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesine göre) HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 03.10.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
