Taraflar arasında görülen davada; 
Davacı, 179 ada 23 parsel sayılı üzerinde iki katlı ev bulunan taşınmazın  maliki olduğunu, evinin önünde bulunan davalı Belediyeye ait yol kenarına uzun seneler önce dikilen dut ağacının çok büyüyüp dallanıp budaklandığını, evinin güneş almasına engel olduğunu, köklerinin çok büyüyerek evin temeline girip duvarların çatlamasına sebep olduğunu ileri sürüp, dut ağacının kal"ine ve elatmanın önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Belediye Başkanlığı; yanıt vermemiş, dahili davalı Hazine; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, dahili davalı Hazine vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, komşuluk hukukuna dayalı  elatmanın önlenmesi, yıkım isteğine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; davacının 179 ada 23 parsel sayılı taşınmazın maliki olduğu, yerinde yapılan inceleme ve bilirkişi raporuna göre, yol kenarına dikilen dut ağacının davacıya ait parselin dışında, kamuya ait yolda kaldığı, ancak kök ve dalları ile davacıya ait eve zarar verdiği belirlenmiştir. Yolun kenarına dikilen ağacın bulunduğu yerin konum itibariyle Belediyenin tasarruf idare ve nezareti altındaki yerde kaldığı anlaşıldığından davanın kabulüne  karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur.
Ne var ki, davada Hazineye husumet yöneltilmemiş ve usulü dairesinde Hazine davada taraf olmamış ve fakat dahili dava yoluyla davaya iltihak edilerek vekille temsil edildiğinden Hazine lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 7. maddesi gözetilerek vekalet ücreti takdiri gerekirken, yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir. 
Hal böyle olunca, dahili davalı Hazinenin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün ( 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun geçici 3. maddesi aracılığıyla) 1086 sayılı HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  05.10.2011  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.