MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacılar ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacılar vekili dilekçesinde; davalılara ait köpeğin olay günü davacıların müşterek çocuğu..."ı kafasından ve gözünden ısırdığını, küçük..."ın bu olay nedeniyle hayati tehlikeye maruz kaldığını, ayrıca yüzünde sabit eser oluştuğunu belirterek, ilaç ve hastane masrafları olmak üzere 1.603,63 TL maddi tazminat ile küçük... için 15.000 TL davacılar için ayrı ayrı 10.000 TL olmak üzere toplam 35.000 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalılar vekili cevabında; küçük ..."ı ısırdığı iddia edilen köpeğin davalı ..."e ait olduğunu, davalı ... aleyhine açılan davanın husumetten reddine karar verilmesini ayrıca küçük..."ın olay tarihinde 3.5 yaşında olmasına rağmen ebeveynlerinin gözetim ve denetiminden uzak davalılara ait konutta zincire bağlı vaziyette duran köpekle arkadaşlarıyla birlikte oynadıkları sırada, küçük..."ın yere düşerek yaralandığını, kazanın tüm sorumluluğunun küçük..."ı tek başına oynamak üzere bırakan ebeveynlerde olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; küçük..."ın davalıların idaresinde bulunan köpeğin saldırısı sonucu çehrede sabit iz kalacak şekilde yaralandığı,psikolojik tedavi gördüğü,davacıların yaralanma nedeniyle 1.603,63 TL harcama yaptıkları gerekçesiyle maddi tazminat isteminin kabulüne, tarafların sosyal ekonomik durumları, olayın meydana geliş şekli, tarafların kusur durumları nazara alınarak küçük... için 4.000 TL, davacılar.... ve.... için ayrı ayrı 3.000 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, hüküm davacılar ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalılar vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
BK.nun 56. (TBK 67) maddesinde öngörülen hayvan idare edenin sorumluluğu, özel bir sorumluluktur. Anılan madde hükmüne göre, hayvana dikkat, özen ve gözetim görevini üzerine alan ve ondan sürekli şekilde faydalanan kişi, hayvanı idare eden sıfatıyla bu hayvanın sebebiyet vermiş olduğu zararları ödeme yükümlülüğü altındadır. Hayvan güdenin sorumluluktan kurtulabilmesi hayvanı, hal ve şartlara göre, gerekli bulunan özenle gözetmiş olduğunu ya da bu özen gösterilmiş olsaydı bile, zararın önlenemeyeceğini ispat etmesine bağlıdır. Kanunun öngördüğü bu özen borcu, zararın gerçekleşmesini önlemeye elverişli ve hayvan güdenin almak zorunda olduğu tedbirlerin tümünü kapsar. Durum ve koşullara göre, gereken özenle gözetim gösterilmez, ya da gösterilmiş olsa idi zararın önlenemeyeceği kanıtlanmaz ise, hayvan güden sorumlu olur. Özenle gözetim, hayvanın cinsine, özellikle huyuna göre takdir edilir.
Somut olaya bakıldığında yaralanma olayının davalılara ait köpeğin ısırmasından kaynaklandığı bu nedenle davalıların zarardan sorumlu olmaları gerektiği yönündeki mahkeme kabulünde bir isabetsizlik yoktur.Ne var ki dosya kapsamına göre olayın gerçekleştiği tarihte küçük..."ın 3.5 yaşında bulunduğu, yaşı itibariyle yaptığı hareketlerin anlam ve sonuçlarını kavrayabilecek olgunlukta bulunmadığı bu nedenle sürekli olarak bir büyüğün koruması ve gözetimi altında bulunması gerektiği, olay günü küçük..."ın bir büyüğü yanında olmadan arkadaşlarıyla birlikte davalılara ait zincirle bağlı köpekle oynamaya gittiği ve köpeğin huysuzlanarak saldırması nedeniyle yaralandığı anlaşılmaktadır. Yapılan bu açıklama ışığında, zararın kapsamını tayinde davacıların da kusurunun olup olmadığının da araştırılıp, tartışılması gerekmektedir. Ancak mahkemece zararın oluşumunda ve artmasında tarafların kusurlu olup olmadığı yönünde bir araştırma ve değerlendirme yapılmadan hüküm tesisi yoluna gidilmiştir.
Bu durumda, mahkemece, küçük..."ın davalılara ait köpek tarafından yaralanması nedeniyle davacıların da olayda müterafik kusurunun bulunup bulunmadığı karar yerinde tartışılmadan, eksik incelemeye dayanılarak hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Bozma nedenine göre davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.10..2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.