ESAS NO : 2014/10528
KARAR NO : 2014/14889

Davacı, A.. C.. vs. Vek. Av. F.. C.. ile Davalılar 1-C.M. ve M. Ür. San. Tic. Ltd. Şti. Vek. Av. G.. Ş.. 2- A. Ç. İmalat İnş. San. Tic. Ltd. Şti. Vek. Av. C.. C.. aralarındaki tazminat davası hakkında Gebze 3. İş Mahkemesinin verilen 20/09/2013 gün ve 457/447 sayılı kararın Onanmasına ilişkin Dairemizin 10/03/2014 gün ve 20575/4210 sayılı ilamına karşı davalılardan C. M. ve M. Ür. San. Tic. Ltd. Şti vekili hükmün tefhiminin usulüne uygun olmadığı gerekçeli kararın tebliği ile avukatlık ücretinde yapılan hatayı öğrendiklerinden bahisle temyiz isteminde bulunmuştur.

K A R A R

Dava 06.09.2007 tarihinde iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerinin maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece verilen, davanın kısmen kabulüne ilişkin kararın davacılar ile davalılardan A. Ç.İmalat İnş. San. Tic. Ltd. Şti vekillerince temyiz edilmesi üzerine, Dairemizce 10.03.2014 gün 2013/20575 Esas, 2014/4120 Karar sayılı kararla davacılar ile davalı A. Ç. İmalat İnş. San. Tic. Ltd. Şti vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanmasına karar verilmiştir. Bu kez Davalı C. M. ve M. Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti. vekili hükmün tefhiminin usulüne uygun olmadığı gerekçeli kararın tebliği ile avukatlık ücretinin tayininde yapılan hatayı öğrendiklerinden bahisle temyiz isteminde bulunmuştur.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nın 321.maddesinin 2.fıkrasına göre; kararın tefhimi için hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanamadığı ve bu nedenle zorunlu olarak hüküm özetinin tefhim edildiği hallerde, gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir. Bu hüküm doğrultusunda, hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte tefhim edilmediği hallerde gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunludur (Anayasa Mahkemesi Başkanlığı’nın (İkinci Bölüm) 20.03.2014 gün ve 2012/1034 Başvuru sayılı kararı da aynı yöndedir).
Mahkemece, taraflara tefhim edilen kısa kararda (hüküm özeti) hükmün tüm unsurları yer almakla birlikte kararın gerekçesinin tefhim edilememesi halinde de temyiz süresi gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlar. Ancak, hüküm tüm unsurları ve gerekçesi ile birlikte tefhim edilmiş ise artık hükmün HMK’nın 321/2 maddesine göre usulüne uygun ve eksiksiz bir biçimde tefhim edildiği kabul edilir ve temyiz süresi tefhim tarihinden itibaren başlar. 5521 sayılı Kanun‘un 8.maddesinde yer alan ve temyiz süresinin başlangıcına esas alınan tefhim kavramının “hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklandığı hal“ olarak anlaşılması zorunludur.
Somut olayda davalı C. M. ve M.Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti. vekiline hükmün tefhiminin yasanın aradığı koşulları taşımadığı giderek temyiz isteminin süresinde bulunduğu anlaşılmıştır.
İş Mahkemeleri Kanununun 8/3. maddesi gereğince İş Mahkemelerinden verilen kararlara ve buna bağlı Yargıtay ilamına karşı karar düzeltme yolu kapalıdır. Ancak; Yargıtay onama ya da bozma kararlarında açıkça maddi hatanın bulunduğu hallerde, dosyanın yeniden incelenmesi mümkündür. Zira maddi yanılgıya dayalı olarak verilmiş onama ya da bozma kararları ile hatalı biçimde hak sahibi olmak, evrensel hukukun temel ilkelerine ters düştüğünden karşı taraf yararına sonuç doğurmamalıdır. Dairemizin giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşleri de bu doğrultudadır.
Maddi yanılgı kavramından amaç; Hukuksal değerlendirme ve denetim dışında, tamamen maddi olgulara yönelik, ilk bakışta yanılgı olduğu açık ve belirgin olup, her nasılsa, inceleme sırasında gözden kaçmış ve bu tür bir yanlışlığın sürdürülmesinin Kamu düzeni ve vicdanı yönünden savunulmasının mümkün bulunmadığı, yargılamanın sonucunu büyük ölçüde etkileyen ve çoğu kez tersine çeviren ve düzeltilmesinin zorunlu olduğu açık yanılgılardır.
Uygulamada zaman zaman görüldüğü gibi, Yargıtay denetimi sırasında, uyuşmazlık konusuna ilişkin maddi olgularda, davanın taraflarında, uyuşmazlık sürecinde, uyuşmazlığa esas başlangıç ve bitim tarihlerinde, zarar hesaplarına ait rakam ve olgularda ve bunlara benzer durumlarda; yanlış algılanma sonucu, açık ve belirgin yanlışlıklar yapılması mümkündür. Bu tür açık hatalarda ısrar edilmesi ve maddi gerçeğin göz ardı yapılması, yargıya duyulan güven ve saygınlığı sarsacağı gibi, Adalete olan inancı ortadan kaldırır ve yok eder.
Bu nedenledir ki; Yargıtay; bu güne değin maddi yanılgının belirlendiği durumlarda soruna müdahale etmiş baştan yapılmış açık maddi yanlışlığın düzeltmesini kabul etmiştir. Kaldı ki kimi açık maddi yanılgıya dayalı ve yanlışlığı son derece belirgin haksız ve adaletsiz sonuçların giderilmesi kamu düzeni açısından zorunludur. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2002/10-895E ve 2002/838K, 2003/21-425E ve 2003/441K sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Somut olayda davalı C. M. ve M. Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti. bakımından tefhim usulüne uygun bulunmadığı ve karar da tebliğde edilmediği halde, davacılar vekili ile davalı A. Ç.İmalat İnş. San. Tic. Ltd. Şti vekilinin temyiz itirazlarının incelenerek hükmün onanmasına ilişkin Dairemiz ilamının maddi yanılgıya dayalı olduğu ve düzeltilmesinin gerektiği açık ve seçiktir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle maddi hataya dayalı olduğu anlaşılan Dairemizin 10.03.2014 gün 2013/20575 Esas, 2014/4120 Karar sayılı onama kararının kaldırılmasına,
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacılar ile davalılar C. M. ve M. Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti. ve A. Ç. İmalat İnş. San. Tic. Ltd. Şti vekillerinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacılar ve davalılardan A. Ç. İmalat İnş. San. Tic. Ltd. Şti."ne yükletilmesine, 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.