MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesi ile davalı Bakanlığa bağlı ... İlçe Devlet Hastanesi Başhekimliği"ne ait muhtelif araçların muhtelif tarihlerde başhekimliğin bilgisi dahilinde gerekli bakım ve onarımının yapıldığı, yapılan bakım ve onarım sonrası işlemlerin tutanağa bağlanarak araç şöforüne imzalatıldığı, sözkonusu iş tutanaklarının daha sonra faturaya bağlandığı 26/08/2011 tarih ve 70862-70863 nolu faturalar toplamı 12.978,82 TL"nin davalı kurumdan talep edildiği ancak ödemenin yapılamayacağının taraflarına bildirildiği bu sebeple fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 12.978,82 TL alacağa uygulanacak kısa vadeli avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi talep ve dava edilmiştir.
Davalı Kurum vekili cevap dilekçesi ile davanın reddine karar verilmesi istenmiştir.
Mahkemece; iddia, savunma bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek davacının davalı Bakanlık lehine hizmette bulunduğu ve davalı tarafından faydalanıldığı sabit olup, davacının vekaletsiz işgörmesi sözkonusu olduğu anlaşıldığından tespit edilen 12.978,82 TL alacağın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş olup; hüküm davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; araç tamirinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık; davalı Kuruma ait araç/araçların davacı tarafından muhtelif tarihlerde onarımının yapılıp yapılmadığı, faturalar ve tutanaklar ile tevsik edilen malzemelerin dava konusu araçlar için kullanılıp kullanılmadığı, tutanaklarda imzası bulunan kişinin yetkili olup olmadığı, tamirin gereği gibi yapılıp yapılmadığı noktalarında toplanmaktadır.
Medeni Yasa"nın 6.maddesine göre "Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür." Medeni Yasa"nın bu hükmü 6100 sayılı Hukuk Yargılama Yasası"nın 190.maddesinin 1.fıkrasında bir başka biçimde yinelenmiş olup; "İspat yükü, kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir" denilmiştir. Bu bağlamda kural olarak davanın taraflarından her biri iddiasını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür.
Diğer taraftan, Mahkemece alacak miktarı ve faiz hesabı için fatura SMMM tevdi edilmiş ve mali müşavir tarafından yapılan inceleme neticesinde tanzim olunan rapor ile anapara borç miktarı 12.978,82 TL faiz tutarı 1.442 TL olarak hesaplanıp toplam borcun 14.420,82 TL olduğu yönünde netice ve kanaat bildirmiş olup, mahkemece de bu rapor ile belirtilen meblağ üzerinden karar verilmiştir.
Mahkemece alınan bilirkişi raporu; taraflar arasındaki uyuşmazlığı çözecek nitelikte somut ve bilimsel veriler içermemekte; Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde gerekçe ihtiva etmemektedir. Bilirkişi, raporunu hazırlarken raporun dayanağı olan somut ve özel nedenleri bilimsel verilere uygun olarak göstermek zorundadır. HMK"nun 279/2. maddesi gereğince; bilirkişi raporu Yargıtay denetimine de elverişli olacak şekilde bilgi ve belgeye dayanan gerekçe ihtiva etmelidir. Ancak bu şekilde hazırlanmış raporun denetimi mümkün olup, hüküm kurmaya dayanak yapılabilir.
Somut olayda; davacı taraf aracın tamiri için gerekli olan malzemeleri muhtelif tarihlerde araca taktığını davalı ise aracın tamirinin kurumlarının bilgisi haricinde gerçekleştiği yönünde iddialarda bulunmuş ancak Mahkemece bu hususların tespitine yönelik herhangibir tahkikat yapılmadan hüküm kurulmuştur.
Hal böyle olunca Mahkemece yapılacak iş; otomotiv konusunda uzman bilirkişiden rapor alınıp, hasıl olacak sonuç dairesinde karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna dayanarak ve eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir. Yine mahkemece davacı tarafından dava konusu araçların tamirine ilişkin olarak düzenlenen tutanaklarda ismi geçen kişilerin tutanakların düzenlendiği tarihlerde davalının çalışanı olup olmadığı çalışanı ise imzaların bu kişilere ait olup olmadığı tam ve sağlıklı olarak tespit edilmeli, dava konusu tamire konu araçların üzerinde de inceleme yapılarak tutanak ve fatura muhteviyatlarının araç ile uyumlu olup olmadığının da tespiti yapılarak deliller tam olarak toplanarak sonucuna göre BK.101/1 maddesi de (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu madde 107) nazar-ı dikkate alınarak hüküm kurmak olmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.