Davacı-karşı davalı .... Şti. ile davalı -karşı davacı ... aralarındaki itirazın iptali ve alacak davasına dair .... Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 21/01/2016 günlü ve 2013/572 E. - 2016/48 K. sayılı hükmün bozulması hakkında Dairece verilen 16/05/2019 günlü ve 2017/8371 E. -2019/4597 K. sayılı ilama karşı davalı-karşı davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı - karşı davalı; Taraflar arasında 15.09.2012 başlangıç tarihli kira sözleşmesi imzalandığını, aylık kira bedelinin 5.250,00 TL olduğunu ve sözleşmenin imzalanmasıyla birlikte davalıya 34.335,00 TL ödeme yaptığını, kira sözleşmesinin 9. maddesindeki “Kiracının kiralananı boşaltmak istediği takdirde en az 30 gün evvelinden mal sahibine ulaşacak şekilde taahhüt eder.” hükmüne dayanarak kira sözleşmesini 26.11.2012 tarih ve 34856 yevmiye nolu ihtarname ile feshettiğine ilişkin ihtarnamenin davalıya 27.11.2012 tarihinde tebliğ edildiğini, taşınmazı ihtarın davalıya tebliğinden bir ay sonra tahliye ettiğini, davalının taşınmazın anahtarını teslim almaması üzerine ....Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2013/2 D.iş sayılı dosyasıyla tevdi mahalli için dava açıp anahtarları 10.01.2013 tarihinde tutanak ile mahkemeye teslim ettiğini, taşınmazı bu tarihe kadar 4 ay süreyle kullanması nedeniyle, peşin ödenen miktardan tenzil ederek fazla ödenen 13.335,00 TL’nin tahsili için .... İcra Müdürlüğü"nün 2013/13702 Esas sayılı icra takibini başlattığını ancak davalının itiraz ederek takibi durdurduğunu belirterek itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı - karşı davacı; Kira sözleşmesinin 15.09.2012 başlangıç tarihli ve 7 yıl süreli olduğunu, sözleşmenin 20. maddesinde yazılı olduğu üzere kontratın sona ermesinden bir ay evvel tarafların yazılı olarak ihtarda bulunmadıkları sürece sözleşmenin yenilenmiş sayılacağının kararlaştırıldığını, böylece davacının sözleşmeyi süre bitiminden önce feshetme yetkisinin bulunmadığını, lokal olarak kullanılan taşınmazın davacı tarafından market olarak kullanılacak şekilde yeniden düzenlendiğini ve yine sözleşmede 7 yıllık sürenin sonunda buranın eski haline getirileceğinin kabul edildiğini ancak davacı tarafından iş yerine zarar verildiğini ve gereken tadilatın söz verildiği halde yapılmadığını, kiracının kira dönemi sonuna kadar bütün kiralardan sorumlu olduğunu belirterek davanın reddine, açılan karşılık davanın ise kabul edilerek lehine şimdilik 3.000,00 TL maddi tazminata karar verilmesini talep etmiş; 29.12.2015 tarihli tarihli ıslah dilekçesi ile de dava konusu taşınmaza ilişkin alınan bilirkişi raporuna göre davanın kazanılması halinde 45.100 TL bedelle ve 30 günlük süreyle eski hale getirileceğinin bildirildiğini belirtilerek 3.000 TL maddi tazminat talepli olarak açılan karşı davanın ıslah edilerek toplam 45.100 TL’nin davacı-karşı davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; Asıl davanın reddine, karşı davanın ise kısmen kabulü ile 38.065 TL‘nin davalıdan tahsiline dair verilen hükmün, davacı- karşı davalı vekilince temyizi üzerine Dairece, 16.05.2019 günlü ve 2017/8371 Esas -2019/4597 Karar sayılı sayılı ilam ile, karşı davanın süresinde açılmadığının anlaşıldığı belirtilerek davaların ayrılmasına karar verilmesi gerekirken, esasa girilerek yazılı şekilde karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğundan bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
İlama karşı davalı -karşı davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi talep edilmiş, davaya cevap süresinin son günü olan 18.10.2013 tarihinin resmi tatil olan Kurban Bayramı"nın 4. günü olup Cuma gününe denk gelmesi ve araya giren hafta sonu tatiliyle birlikte ilk iş günü olan 21.10.2013 tarihinde verilen cevap dilekçesi ile açılan karşı davanın süresinde olduğu anlaşılmakla davalı-karşı davacının karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairece verilen 16.05.2019 günlü ve 2017/8371 E. -2019/4597 K.sayılı ilamı kaldırılmak suretiyle yeniden yapılan incelemede;
Taraflar arasında düzenlenen 15.09.2012 başlangıç tarihli ve 7 yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda herhangi bir ihtilaf bulunmamaktadır. Sözleşmenin 9. maddesinde "" Kiracı kiralananı boşaltmak istediği taktirde en az 30 gün evvelinden mal sahibine ulaşacak şekilde bildirmeyi taahhüt eder."" düzenlemesi bulunmakta olup dosya kapsamında yer alan 03.12.2012 tarihli cevabi ihtarnameden anlaşıldığı üzere davacı-karşı davalı olan kiracının, davalı -karşı davacı kiraya verene 26.11.2012 tarihinde keşide ettiği ihtarname ile sözleşmenin 9. maddesine istinaden 1 ay önce bildirimde bulunmak şartıyla kira sözleşmesini feshettiğini ve bu sürenin bitiminde mecurun tahliye edileceğini bildirdiği ;Kiralanan taşınmazın, anahtarı Pendik 1.Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2013/2 D.iş sayılı dosyası ile tevdi mahalli tayin edilmek suretiyle teslim edilerek tahliye edildiği, tevdi mahalli kararının davalı -karşı davacı kiraya verene 20.01.2013 tarihinde tebliğ edildiği ve kiraya veren tarafından da anahtarın 21.01.2013 tarihinde teslim alındığı anlaşılmaktadır.
Her ne kadar Mahkemece, sözleşmenin 9.maddesindeki düzenleme karşısında davacı kiracının fesih hakkının bulunduğu, bu kapsamda kiralananın anahtarlarının kiralayana teslim edildiği tarihe kadar, 15.09.2012-21.01.2013 tarihleri arasındaki 4 ay 6 günlük kira bedeli karşılığı 22.050,00 TL"den sorumlu olduğu ve kira sözleşmesi kurulurken kiralayana 34.335,00TL ödediği,taraflar arasındaki sözleşmede, kiralananın kullanılabilir durumda olduğu ve 6. maddesinde kiracının kiraladığı şeyi teslim aldığı şekilde mal sahibine vermeye mecbur olduğu hükmüne yer verildiği, davacı kiracı şirketin perakende market sektöründe faaliyet gösterdiği bu sebeple taşınmazda kullanım amacına yönelik değişiklikler yaptığı, dolayısıyla kiralananın eski haline getirilmesi için gereken imalatların bedelini ve bu süreye ilişkin kira bedelinin karşı davacı kiralayanın talep edebileceği, kiralayanın bilirkişi raporuna göre talep edebileceği 45.100,00 TL zarar bedeli ve 30 gün ve 1 aylık kira bedeli 5.250,00 TL toplamı 50.350,00TL’ den davacı kiracının fazla ödediği 12.285,00 TL kira bedelinin mahsubu ile sonuç olarak, davalı karşı davacı kiralayanın davacı karşı davalı kiracıdan 38.065,00 TL alacağı olduğu, bu durum karşısında davacı karşı davalı kiracının fazla ödenen kira bedelinin tahsili isteminin yerinde olmadığı gerekçesi ile asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüne, 38.065,00 TL alacağın ıslah tarihi olan 29.12.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacı karşı davalıdan alınarak davalı karşı davacıya verilmesine karar verilmiş ise de ; Karşı davada 29.12.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile birlikte de açıkça ortaya konduğu üzere onarım süresine ilişkin kira bedelinin tahsilinin talep edilmediği anlaşılmasına rağmen Mahkemece, talep aşılarak 45.100 TL hor kullanma tazminatının yanısıra 5.250,00 TL onarım süresi kira bedeline de hükmedilmesi doğru olmadığı, yine karşı davada, ancak cevap dilekçesinde def"i olarak ileri sürülmesi lazım gelen takas-mahsup isteminin bulunmadığı nazara alındığında her iki davaya ilişkin sonucuna uygun ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken, takas-mahsup yapılmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru bulunmadığından hükmün bu gerekçe ile bozulması gerektiği bu defaki incelemeden anlaşılmakla karar düzeltme isteminin kabulü ile 16.05.2019 günlü ve 2017/8371 Esas -2019/4597 Karar sayılı ilamın kaldırılmasına ve belirtilen gerekçeyle hükmün bozulmasına, vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazları yönünden ise şimdilik bir inceleme yapılmasına yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı - karşı davacı tarafın karar düzeltme isteminin kabulü ile; Dairemizin 16.05.2019 günlü ve 2017/8371 Esas -2019/4597 Karar sayılı ilamının kaldırılmasına ve hükmün yukarıda açıklanan değişik gerekçe ile davacı-karşı davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı-karşı davalının vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan karar düzeltme harcının düzeltme isteyene iadesine, 05/03/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.