Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a-4, 52/4. maddeleri uyarınca
mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma sonrası tayin edilen ceza miktarı olayın oluş şekline göre yeterli görüldüğünden, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, cezanın az olduğuna, TCK"nın 62 ve 50. maddelerinin uygulanmaması gerektiğine; sanık müdafinin, cezanın ertelenmesi ve CMK"nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"", gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında CMK"nın 232/6. maddesine aykırı olarak uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yeterli görülmekle, hükmün birinci paragrafında yer alan "sanığın kastı" ibaresinin hükümden çıkarılması, dördüncü paragrafda yer alan “50/1-a” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve 52/2.” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.