Davacılar ... ve ... ile davalılar ... ve diğerleri aralarındaki vasiyetnamenin tenfizi davasına dair ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 10/02/2016 tarihli ve 2012/737 E. 2016/51 K. sayılı hükmün onanması hakkında Dairece verilen 20/03/2019 tarihli ve 2017/12919 Esas 2019/2387 Karar sayılı ilama karşı davalılardan ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kâğıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar; mirasbırakan Adliye’nin ... Noterliğince düzenlenen 13/12/1972 tarihli vasiyetnamesi ile ölen kocası ...’dan kalan taşınmazlardaki miras payını babaları ...’e vasiyet ettiğini, mirasbırakan Adliye’nin 1999 yılında öldüğünü, vasiyetnamesinin ise ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 2006/700 Esas sayılı dosyası ile açıldığını, sonrasında babaları ...’in de öldüğünü ileri sürerek; mirasbırakan Adliye’nin vasiyete konu edilen taşınmazlardaki miras paylarının ... mirasçıları adına tescilini talep etmişler; yargılama sırasında ise miras paylarının ... adına tescilini istemişlerdir.
Davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; mirasbırakan Adliye’nin eşi Mahmut’tan miras yolu ile intikal eden sekiz adet taşınmazdaki payını oğlu ...’e vasiyet ettiği, vasiyetnamenin ...Sulh Hukuk Mahkemesince açılıp okunduğu ve kesinleştiği gerekçesiyle; davanın kabulü ile ... adına kayıtlı sekiz adet taşınmazın tapu kayıtlarının iptali ile ¼ payın ... Ulca adına, ¾ payın ... adına kayıt ve tesciline karar verilmiş; hüküm, bir kısım davalıların temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Onama ilamına karşı, bir kısım davalılar tarafından karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1-Düzeltilmesi istenilen Yargıtay ilamında benimsenen mahkeme kararındaki gerekçelere göre, davalıların HUMK"nın 440 ıncı maddesindeki yazılı hallerden hiç birisine uymayan sair karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
2-4722 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"un 17 nci maddesi uyarınca; mirasçılık ve mirasın geçişi, mirasbırakanın ölüm tarihinde yürürlükte olan hükümlere göre belirlenir.
Mirasbırakan Adliye, 13/04/1999 tarihinde ölmüştür. Bu tarihte yürürlükte olan 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi’nin 541 inci maddesine göre; kendisine muayyen bir şey vasiyet edilen kimse, bu vasiyeti ifa ile mükellef olan varsa ona, yoksa kanuni ve mansup mirasçılara karşı dava ikamesi hakkına maliktir.
Buna göre; dava, davacıların mirasbırakanları ... lehine yapılan vasiyetnamenin Türk Kanunu Medenisi’nin 541 inci maddesi uyarınca tenfizi istemine ilişkindir.
Mirasbırakan Adliye, davaya konu vasiyetnamesi ile mirasının tamamı için (davacıların mirasbırakanı olan) oğlu ...’i mirasçı olarak nasbetmiştir. Diğer bir anlatımla, vasiyetname; muayyen mal vasiyeti niteliğinde olmayıp, mirasçı nasbına ilişkindir (TKM. md. 463). TKM"nın 541 inci maddesi uyarınca muayyen mal vasiyetinde lehine vasiyet edilen kimse kişisel bir istem hakkı kazanır ve bu hak dava yoluyla talep edilebilir. Uygulamada bu dava vasiyetin tenfizi davası olarak anılmaktadır. TKM’nın 541 inci maddesi, muayyen mal vasiyetini kapsayıp mirasçı nasbını kapsamaz. TKM"nın 540 ıncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca; mansup mirasçılar mirası, mirasbırakanın ölümü ile kazanırlar. Eş söyleyişle, mansup mirasçı, mirasbırakanın ölümü ile tereke üzerinde doğrudan ve kendiliğinden bir ayni hak kazanır. Bu durumda, mirasbırakandan intikal eden ayni hakların, mirasçı nasbedilen adına tescili için vasiyetin tenfizi davasına ve mahkeme hükmüne ihtiyaç yoktur. Mirasçı nasbedilene veya bu kişinin mirasçılarına, başvurusu üzerine sulh hukuk mahkemesi tarafından TKM’nın 538 (TMK"nın 598) inci maddesi uyarınca mirasçı nasbedilmiş olduğunu gösteren mirasçılık belgesi verilmesi yeterlidir. Bu nitelikteki belge ile ayni hakların bu kişi adına tapuda (resmi senet düzenlenmeksizin tescili) mümkündür (Tapu Sicili Tüzüğü md.20/1-a).
Yukarıda açıklandığı üzere, davacılar; TKM’nın 538 (TMK"nın 598) inci maddesi uyarınca sulh hukuk mahkemesinden mirasbırakanları ...’in mirasçı nasbedilmiş olduğunu gösteren mirasçılık belgesi alarak aynı sonuca ulaşabileceğinden, vasiyetin tenfizi talebi ile işbu davayı açmalarında hukuken korunmaya değer menfaatleri, diğer bir ifade ile hukuki yararları bulunmamaktadır.
Buna göre mahkemece; dava şartı olan hukuki yarar yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile vasiyetnamenin tenfizine karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırıdır.
Kabule göre de; davanın, lehine vasiyette bulunulan ... mirasçılarından sadece bir bölümü tarafından açılmış (diğer mirasçıların davalı olarak gösterilmiş) olması nedeniyle, mahkemece terekeye temsilci tayin ettirilmesi için süre verilmemiş olması, ayrıca mirasbırakan Adliye’nin kendisinden önce ölen eşi Mahmut adına kayıtlı olan taşınmazların, elbirliği mülkiyetine tabi olması nedeniyle mirasbırakan vasiyetçi Adliye adına paylı mülkiyete dönüştürülmesi sağlanmadan yazılı şekilde karar verilmiş olması da doğru değildir.
Ne var ki, mahkeme kararının hukuki yarar yokluğu nedeniyle bozulması gerekirken, zuhulen onandığı yeniden yapılan inceleme sonucunda anlaşıldığından, davalıların bu yöne ilişen karar düzeltme isteğinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalıların sair karar düzeltme isteğinin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle HUMK"nın 440 ıncı maddesi gereğince davalıların karar düzeltme isteğinin kabulü ile Dairemizin 20/03/2019 tarihli ve 2017/12919 Esas 2019/2387 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, evvelce alınan temyiz harcı ile peşin alınan karar düzeltme harcının istek halinde davalılara iadesine, 10/03/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.