MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasında verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, elektrik faturalarına yansıtılan kayıp-kaçak bedeli, TRT payı, sayaç okuma bedeli, açma-kapama bedeli, saat hizmet bedeli, iletim sistemleri kullanım hizmet bedeli, yuvarlama bedeli ve benzer nitelikteki tüm yansıtılan bedellerin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davanın açıldığı tarihte davacının dava açmakta haklı olduğu tespit edildiğinden HMK 331.maddesi gereğince yargılama giderlerinin davalı şirketin aleyhine hükmedilmesine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince, tarafların istinaf başvurularının ayrı ayrı reddine karar verilmiş; karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davacının temyiz itirazları yerinde değildir.

2-)Yargılama harçları ve giderleri, kural olarak davada haksız çıkan (aleyhine hüküm verilen) tarafa yükletilir. (HMK.nun 326.maddesi) Davada haksız çıkan tarafa yükletilecek olan yargılama harç ve giderleri hem davayı kazanan tarafın daha önce peşin olarak ödediği, hem de (karar ve ilam harcı ve Devlet Hazinesi tarafından peşin olarak ödenen giderler gibi) devlete ödenmesi gereken harçlar ve giderlerdir. Mahkemece, belirlenen karar ve ilam harcının, davacı tarafından peşin olarak yatırılan harçtan mahsubuna karar verildiğine göre bakiye kısmının davacıya iadesi gerekirken bu miktarın davalıdan tahsiline karar verilmesi doğru değildir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK"nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan "Alınması gereken 31,40 TL karar ve ilam harcından davacı tarafından peşin olarak yatırılan 2.141,78 TL harçtan mahsubu ile bakiye 2.110,38 TL harcın davalıdan alınarak Hazineye irat kaydına," ifadesinin çıkartılarak yerine "Alınması gereken 31,40 TL karar ve ilam harcından davacı tarafından peşin olarak yatırılan 2.141,78 TL harçtan mahsubu ile bakiye 2.110,38 TL harcın talep halinde davacıya iadesine" ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 10/03/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.