Tekrdağ Ceza Kararları - Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/5675 Esas 2016/8588 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5675
Karar No: 2016/8588
Karar Tarihi: 14.11.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/5675 Esas 2016/8588 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın, çalıştığı petrol istasyonunun market bölümünde bulunan sigara, yiyecek ve içecekleri, para ödemeden defalarca aldığı ve satışa çıkardığı güvenlik kamerası kayıtları ile belirlenmiştir. Bu eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna karar verilmiştir. TCK'nın 155/2, 43/1 ve 53. maddeleri gereğince sanığın mahkumiyetine hükmedilmiştir. Ancak, TCK'nın 155/2. maddesine göre adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiği halde böyle bir karar verilmemiştir. Ayrıca, hak yoksunluğu cezasına hükmedilirken kanunun belirlediği kapsamın aşıldığı gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu durumda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer haklarından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri; TCK'nın 155/2, 43/1 ve 53. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2014/5675 E. , 2016/8588 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 43/1 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Katılan .....’ya ait petrol istasyonunun market bölümünde çalışan sanığın, markette bulunan sigara, yiyecek, içecek ve marketteki diğer malzemeleri birçok defa parasını ödemeden alarak mal edindiği, sattığı buna ilişkin görüntülerin güvenlik kamera kayıtlarında mevcut olduğu gözetilerek eyleminin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Güveni kötüye kullanma suçunun düzenlendiği TCK’nın 155/2. maddesinde hapis cezası yanında adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin belirtilmiş olmasına rağmen, ayrıca adli para cezasına hükmolunmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin 1. fıkrasının “c” bendinde yer alan haklardan, sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c. maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, anılan maddenin verdiği yetkiye istinaden sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasından, 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılıp yerine, "5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın “c” bendinde yer alan, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.