MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : A-Sanık ..."in,
1-Mala zarar verme suçundan 152/1-a-son, 53. maddeleri gereği 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,
2-Görevi yaptırmamak için direnme suçundan TCK"nın 265/1-3, 53. maddeleri gereği 2 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
3-Hakaret suçundan TCK"nın 125/1-3-a, 53. maddeleri gereği 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
B- Sanık ..."ın görevi yaptırmamak için direnme suçundan TCK"nın 265/1-3, 53. maddeleri gereği 2 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair.

Dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanıklar ... ve ...’ın, ... İlçesi 4263 sokak üzerindeki “...” parkı içerisinde bulundukları sırada, sanıkların alkol alıp çevreyi rahatsız ettikleri konusunda emniyete yapılan ihbar üzerine görevli polis memurları olan katılanların olay yerine gittikleri, sanıkları parktan uzaklaştırmak istemeleri üzerine sanık ..."un, katılanlara hitaben “ben burada istediğim içkiyi de içerim, istediğim maddeyi de kullanırım, siz kimlerin itlerisiniz” diyerek hakarette bulunduğu, akabinde ...’un, kendisini ekip otosuna bindirmek isteyen katılanlara tekme ve yumruk sallayarak “beni kimse ekip otosuna bindiremez, sizi burada dolaştıran ...’un a..na koyayım, hepinizi vururum lan” diyerek hakaret edip tehditte bulunmak suretiyle görevli memurlara direndiği ve ekip otosunun ön plakasına tekme ile vurmak suretiyle plakayı kırıp, tampon üzerindeki plaka bağlantı yerinde çatlak oluşmasına sebep olduğu, diğer sanık ...’ın da, sanık
...’un gözetim altına alınmasını engellemek için katılanların üzerlerine atlayarak onlara vurmaya çalıştığı ve katılan ...’i ittirerek onu yere düşürerek, basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaraladığı, sanıkların bu şekilde üzerlerine atılı suçları işledikleri iddia edilen somut olayda;
1-Sanıklar ... ve ... hakkında görevli memura direnme, sanık ... hakkında hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Oluşa, sanıkların savunmalarına, katılanların beyanlarına, olay yeri görgü tespit tutanağına ve tüm dosya kapsamına göre; sanıklar ... ve ..."ın görevli memura direnme ile sanık ..."un kamu görevlisine hakaret suçlarını işlediğine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıklar ... ve ... hakkında görevli memura direnme suçlarından, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılanlara karşı aynı suçu birden fazla işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ile sanık ..."un aleni sayılan park yerinde katılanlara hakaret ettiğinin anlaşılmasına karşın hakkında TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinin yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine,
1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a-28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK"nın 152/1 maddesinde yapılan değişikliğe göre, öngörülecek ceza miktarının üst sınırının altı yıldan dört yıla indirilmesi ve sanık hakkında hüküm kurulurken alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tertip edilmesi karşısında söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
b- TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması ve ayrıca TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten/lerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.