Mahkemesi : Ankara 32. İş Mahkemesi

Dava, iş kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davacı ve davalı ... tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 21. Hukuk Dairesince Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasına karar verildikten sonra Bölge Adliye Mahkemesince 24/12/2020 tarih ve 2020/472 Esas – 2020/3080 Karar sayılı kararda direnilmesine karar verildiği, direnme kararının davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Somut olayda, davacı taraf ilk derece mahkemesi kararına karşı süresinde ibraz ettiği süre tutum dilekçesi ile istinaf yoluna başvurmuştur. Ancak davacı taraf gerekçeli kararın tebliğinden 10 gün sonra 30/11/2016 tarihinde istinaf nedenlerini belirtir dilekçesini Mahkemeye sunduğundan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi istinaf nedenleri süresi içinde bildirilmediğinden 6100 sayılı Kanun"un 355. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararında kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı yönünden yapmış olduğu sınırlı incelemeyle davacının ve davalı ..."nın yerinde görülmeyen istinaf başvurularının HMK.nun 353/1-b.1 maddesi gereğince ayrı ayrı esastan reddetmiştir.
Davacı taraf esas olarak İlk Derece Mahkemesinin karar tarihinde yürürlükte bulunan 5521 sayılı mülga İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8/2. Maddesine göre sekiz günlük kanuni süre içinde süre tutum dilekçesi vermiş olması nedeniyle istinaf nedenlerini herhangi bir süre kısıtlaması olmadan ileri sürebileceği iddiasıyla istinaf incelemesinin eksik olduğunu ileri sürmektedir. Öte yandan kanun yoluna başvurma süresinin tefhimle başladığı durumlarda mahkemenin kısa kararında gerekçe bulunmadığı takdirde sürenin gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlayacağı Yargıtay içtihatlarında tereddüte yer vermeyecek şekilde kabul edilmektedir.
İstinaf Mahkemelerinin daha etkin ve nitelikli çalışmaları bakımından HMK’nın 342/2-e maddesinde istinaf dilekçelerinin istinaf nedenlerini içermesi zorunluluğu öngörülmüştür. Öte yandan süre tutum dilekçesinin verilmesinden ve akabinde gerekçeli kararın tebliğinden sonra, gerekçeli istinaf dilekçesinin de istinaf kanun yoluna başvuru için kanunda belirlenmiş süre içerisinde sunulması gerektiği şeklindeki yorum mahkemeye erişimi aşırı derece zorlaştırmamakta ya da imkansız hale getirmemektedir. Anayasa Mahkemesi’nin 29/04/2018 tarih 2017/29989 başvuru numaralı, 14/06/2018-30451 Resmi Gazete tarih ve sayılı kararı ile Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 25/11/2020 tarih ve 2019/405 Esas, 2020/949 Karar sayılı kararı da aynı yöndedir.
Somut olayda davacı taraf kendilerine İlk Derece Mahkemesi gerekçeli kararının tebliğinden itibaren 8 günlük süre içinde istinaf nedenlerini içeren gerekçeli istinaf dilekçesi ibraz etmemiştir.
Bu itibarla Bölge Adliye Mahkemesi‘nin direnme hükmünde dayandığı gerekçeye göre (Kapatılan) 21. Hukuk Dairesine ait anılan bozma ilamının ortadan kaldırılması gerektiği anlaşılmıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle,
1-Bölge Adliye Mahkemesince verilen direnme hükmünün yerinde bulunduğu anlaşıldığından Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi’nin 24/12/2020 tarih ve 2020/472 Esas – 2020/3080 Karar sayılı direnme kararının kabulüne, Yargıtay (Kapatılan) 21. Hukuk Dairesi’nin 04/02/2020 tarih ve 2019/5386 Esas, 2020/513 Karar sayılı bozma kararının ortadan kaldırılmasına,
2-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 08/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.