MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I


Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının bardakta mısır işi yapmakta olup davalının da, davacının çalışanı olduğunu, davacı tarafından depoya tevdi olunan 5000 kg mısırın, davacının iradesi dışında, davalı tarafından alındığını ve davalının bunları satarak alacağına mahsuben paraya çevirdiğini beyan ettiğini belirterek mısırların bedeli olan 30.000,00 TL alacağın ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde; olay nedeniyle davalı hakkında başlatılan ceza soruşturması neticesinde kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilip bu kararın kesinleştiğini, buna göre davalının haksız fiilinin ispatlanamadığını ve dava konusu edilen mısırların davalı tarafından, davacı ile aralarındaki ticari ilişki sonucunda depodan çıkartıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; tarafların ortak olarak bardakta mısır satışı işini yaptıkları, her ne kadar davacı, ortaklığın sona erdiğini beyan etmiş ise de bu ortaklığın sona erdiğini ispat edemediği ve davacının, davalının bu mısırları kendisinden habersiz olarak aldığı iddiasını yine alacak miktarı itibari ile yazılı delille ispat etmesi gerekirken davasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Somut olayda; davacının ürünlerini stokladığı depoda bulunan 5000 kg mısırın, davalı tarafından davacının iradesi dışında depodan alınarak satıldığı iddia ve şikayeti üzerine, ... Cumhuriyet Başsavcılığının 2011/1778 soruşturma sayılı dosyası üzerinden davalı hakkında soruşturma başlatıldığı, söz konusu soruşturma dosyasında ifadesine başvurulan davacı ..."nin, daha önce ortaklığının bulunduğu ancak şu anda hiçbir bağlantısı bulunmayan davalının, 5 ton mısırı haberi olmadan depodan aldığı yönünde beyanda bulunarak davalı hakkında şikayetçi olduğu, aynı soruşturma dosyasında ifadesi alınan davalı ..."ın da, davacının olay tarihi öncesinde kendi ortağı olduğunu, mısır satma işini beraber yapma konusunda anlaşamadıklarını ve yatırmış olduğu sermayeye karşılık olarak 5 ton mısırı depodan almasını davacının kendisine söylemesi üzerine mısırları depodan aldığına ilişkin savunmada bulunduğu ve yapılan soruşturma neticesinde, olayın hukuki ihtilaf niteliğinde olduğu anlaşılmakla kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği anlaşılmaktadır.
Dosya kapsamından; tarafların, gerek eldeki davada gerekse davalı hakkında başlatılan ceza soruşturması dosyasında alınan beyanlarına göre, dava konusu edilen mısırların davalı tarafından depodan alınması olayından önce, taraflar arasındaki ortaklığın sona erdirildiği anlaşılmaktadır. Tasfiye edilen ortaklıktan kaynaklanan bir alacağın varlığı iddia edildiği takdirde bunun yasal yollara başvurularak tahsil edilmesi gerekir. Davalı tarafın, dava konusu edilen mısırları, davacı ile aralarındaki ticari ilişki sonucunda depodan çıkarttığına ilişkin beyanına karşılık, söz konusu 5000 kg mısırın davacının zilyetliğinde bulunduğu dikkate alınmak suretiyle davalının eyleminin haksız eylem kapsamında değerlendirilip sonuçlandırılması gerekmektedir.
O halde mahkemece; öncelikle yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilip, tarafların iddia ve savunmaları değerlendirilerek, uyuşmazlığın haksız fiil hükümleri çerçevesinde çözümlenmesi gerekirken mahkemece, değinilen bu yönler dikkate alınmadan eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.