MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında ... Köyü, ... Mevkii ... ada ... parsel sayılı 2743,52 m² yüzölçümündeki taşınmaz, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle ... adına tespit edilmiş, Şubat 1962 tarih 4 ve 5 sıra numaralı tapu kayıtlarına dayanılarak yapılan itirazların reddine ve parselin tespit gibi tesciline ilişkin kadastro komisyonun kararı 30.12.2008-28.01.2009 tarihinde ilân edilmiştir.
Davacı ... Yönetimi taşınmazın kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları içindeki Devlet Ormanı olduğu iddiasıyla komisyon tespitinin iptali ve orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece davanın kabulüne ilişkin verilen karar davalı gerçek kişi tarafından temyiz edilmekle hüküm, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 25.01.2012 gün ve 2011/8818-421 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; “...çekişmeli taşınmazın da içinde bulunduğu ... ada içindeki ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... sayılı parsellerin tespitlerinin gerçek kişiler adına bir kısmı hükmen bir kısmının da itirazsız kesinleştiği, bu parsellerin yüzölçümü ve orman sınırlarına göre konumu gözetildiğinde orman içi açıklığı olduğu yönündeki mahkeme gerekçesinin ve zilyetlikle edinilecek yerlerden olup olmadığı yönünde yapılan araştırmanın yetersiz olduğu, ne zaman imar-ihya edildiği ve tarım alanı olarak kullanılmaya başlandığı konusunda yeni tarihli memleket haritası ve hava fotoğraflarının incelenmediği, bu belgelerde ne şekilde nitelendirildiğinin yöntemince saptanmadığı, çekişmeli taşınmaz yönünden her hangi birine ecrimisil tahakkuk ettirilip ettirilmediğinin araştırılmadığı...” gereğine değinilmiş; davacı vekilinin karar düzeltme istemi de 27.12.2012 gün ve 2012/10553-10764 sayılı karar ile reddedilmiştir.
Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne, çekişmeli taşınmazın kadastro tesbit tutanağındaki tesbitinin iptaline ve fen bilirkişi tarafından düzenlenen krokide (B)=436,07 m² ve (C)=229,56 m² yüzölçümlü bölümlerin orman niteliğiyle Hazine adına tesciline, aynı krokide (A)=2077,88 m² yüzölçümlü bölümün ise aynı ada ve parsel sayısı ile tarla niteliğinde davalı adına tesciline karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi vekili tarafından (A) bölüme ilişkin olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tespit tarihinden önce 1967 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ile daha sonra dava tarihinde kesinleşen aplikasyon ve 1744 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanunun 2. madde uygulaması ve 1988 ilâ 1990 yıllarında yapılıp 08.07.1991 tarihinde ilân edilerek dava tarihinde kesinleşmemiş olan aplikasyon, sınırlandırması yapılmamış ormanların kadastrosu ve 2896 ve 3302 sayılı kanunlar ile değişik 2/B uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman bilirkişi raporuna göre, mahkemece davanın kısmen kabul kısmen reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik
bulunmamaktadır. Ancak; kadastro tesbitine itiraz davalarında vekalet ücreti takdirinin 3402 sayılı Kanunun 31/3 maddesi uyarınca belirlenmesi gerekirken, hüküm yerinde Avukatlık Ücret Tarifesine göre belirlenmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 6 bendinin hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak yerine yeni bir altıncı bend olarak “6-Davalı ..."un davada kendisini vekil ile temsil ettirmesi nedeniyle 3402 sayılı Kanunun 31/3 maddesi uyarınca davanın önemi, vekilin sarf ettiği emek, tarafların davada iyi niyetle hareket edip etmediği, hak ve eşitlik kuralları gözönünde tutularak 300.-TL maktu vekâlet ücretinin davacı idareden alınarak davalıya verilmesine” ibarelerinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 21/10/2014 günü oy birliği ile karar verildi.