MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen eşya alacağı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların evli olduklarını, davalı tarafından açılan boşanma davasının reddedildiğini, davacının davalı tarafından evden kovulduğunu, davacıya ait 110 gr 24 ayar bilezik, 8 adet çeyrek altın, 1 adet yarım altının ve buzdolabı, çamaşır makinesi ve elektrik süpürgesinin davacıya verilmediğini belirterek, ev ve ziynet eşyalarının aynen iadesini, mümkün değilse bedelinin tahsilini talep etmiş, dava değeri olarak 7.710 TL gösterilmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının kendisinin müşterek konutu terk ederek gittiğini, ziynet eşyalarını yanına alarak baba evine götürdüğünü, elektrik süpürgesinin davacıya teslim edildiğini, buzdolabı ve çamaşır makinasının davalıya ait olduğunu belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının dava dilekçesinde belirtmiş olduğu 1 adet Regal Marka buzdolabının, 1 adet Regal Marka çamaşır makinesinin, 1 adet Regal Marka elektrik süpürgesinin, 110 gram 22 ayar bileziğin, 8 adet çeyrek Cumhuriyet altının, 1 adet yarımlık Cumhuriyet Altınının aynen davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aynen teslim mümkün olmadığı takdirde eşya ve altınların dava değerindeki toplam değeri olan 8.319 TL"nin nakten davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; HMK.’nun 26.maddesi (HUMK m. 74) gereğince, “Hakim tarafların talep sonuçları ile bağlı olup, ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.” Davacı dava dilekçesinde dava değerini 7.710 TL olarak göstermiştir. Davacı davasını ıslah etmediği gibi dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklarını da saklı tutmamıştır. Mahkemece bu husus gözardı edilerek, talep doğrultusunda hüküm tesisi gerekirken talep aşılarak aynen teslim, mümkün olmadığı takdirde eşya ve altınların dava değerindeki toplam değeri olan 8.319 TL"nin nakten davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.

Bundan ayrı olarak, her nekadar dava konusu çamaşır makinesi ve buzdolabının davacıya ait olduğu iddia edilmiş ise de dinlenen tanıkların, bu eşyaların davacıya ait olduğu konusunda net bir bilgi ve görgüleri bulunmamaktadır. Her ne kadar davacı vasisi tarafından, bu eşyaların davalı tarafça evlenmeden önce alındığı, ancak kızı olan davacıya hediye edildiği beyan edilmiş ise de, bu iddia tanık beyanları ile ispat edilememiştir. Hal böyle iken çamaşır makinası ve buzdolabının davacıya ait olduğunun kabulü ile bu eşyalar yönünden de davanın kabulü doğru görülmemiştir.
Ayrıca, kabule göre, hükümde aynen iadesine karar verilen ziynet ve ev eşyalarının, tek tek parasal değerleri gösterilmeden, toplam bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesi de hatalı olmuştur.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 31.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.