MAHKEMESİ:İş Mahkemesi

K A R A R
Davalılardan ...’in yargılama esnasında 16.05.2012 tarihinde öldüğü, Dairemiz tarafından 11.03.2014 tarih, 2013/4344 E., 2014/4485 K. sayılı kararla; “gerekçeli kararın mirasçılarına tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten sonra gönderilmek üzere, dosyanın mahalline geri çevrilmesine” karar verildiği, Mahkemece davacıya, davalılardan ...’in mirasçılık belgesinin alınması ve dosyaya sunulması için 15 günlük süre verildiği, davacının muhtıranın kendisine 24.04.2104 tarihinde tebliğinden sonra 07.05.2014 tarihinde...7. Sulh Hukuk Mahkemesine başvuruda bulunduğu, ... 7. Sulh Hukuk Mahkemesinin 13.05.2014 tarih, 2014/676-718 sayılı kararında, davalılardan ...’in mirasçılarının tespit edildiği, buna rağmen Mahkemece davacının muhtıra gereğini yerine getirmediği belirtilerek dosyanın sürüncemede kalmaması için 12.05.2014 tarihinde temyiz incelemesi için Dairemize gönderildiği, dosyanın incelenmesinde süresi içinde temyiz dilekçesi veren davalı Kurumun temyiz dilekçesinin de davacıya tebliğ edilmediği görülmüştür.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nın 321.maddesinin 2. fıkrasına göre; kararın tefhimi için hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanamadığı ve bu nedenle zorunlu olarak hüküm özetinin tefhim edildiği hallerde, gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir. Bu hüküm doğrultusunda, hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte tefhim edilmediği hallerde gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunludur (Anayasa Mahkemesi Başkanlığı’nın (İkinci Bölüm) 20.03.2014 gün ve 2012/1034 Başvuru sayılı kararı da aynı yöndedir).
Mahkemece, taraflara tefhim edilen kısa kararda (hüküm özeti) hükmün tüm unsurları yer almakla birlikte kararın gerekçesinin tefhim edilememesi halinde temyiz süresi gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlar. Ancak, hüküm tüm unsurları ve gerekçesi ile birlikte tefhim edilmiş ise artık hükmün HMK’nın 321/2 maddesine göre usulüne uygun ve eksiksiz bir biçimde tefhim edildiği kabul edilir ve temyiz süresi tefhim tarihinden itibaren başlar. 5521 sayılı Kanun‘un 8.maddesinde yer alan ve temyiz süresinin başlangıcına esas alınan tefhim kavramının "hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklandığı hal" olarak anlaşılması zorunludur.
Tarafların, gerekçeli karar tebliğ edilmeden önce, temyiz süre tutum dilekçesi veya gerekçeli temyiz dilekçesi sunmak suretiyle kararı temyiz ettikleri hallerde dahi, kararın gerekçesini dikkate alarak yeni temyiz gerekçelerine dayanmaları mümkün olduğundan, bu gibi hallerde bile gerekçeli kararın taraflara tebliği gerekir.
Davanın tümden kabulü ya da reddi söz konusu olsa bile tarafların kararın gerekçesini temyiz etmekte hukuki yararları bulunabileceğinden, bu gibi durumlarda bile gerekçeli kararın yöntemince taraflara tebliği zorunludur.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda;
1-Gerekçeli karar tebliğ edilmeyen ...’in mirasçılarına yöntemince tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten sonra ve gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432 ve 433. maddelerindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek,
2-Temyiz eden davalılardan ... Kurumu Başkanlığı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, HUMK"nun 433. maddesi gereğince davacı vekiline yöntemince tebliğ edilerek, tebligat parçası eklendikten sonra gönderilmek üzere,
Dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 01/07/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.