Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Velayet kendisine bırakılmayan tarafla çocuklar arasındaki kişisel ilişki, ana veya baba ile çocuklar arasındaki bağları güçlendirme amacı taşır. Bu nedenle kişisel ilişkiye dair düzenleme, açıklanan amaca uygun olmalıdır. Velayeti anneye bırakılan müşterek çocuk 2005 doğumlu S. ile davalı-davacı (baba) arasında dini bayramlarda ve 1-15 Temmuz tarihleri arasında kişisel ilişki tesisi yetersiz ve babalık duygularını tatmine elverişli değildir. O halde daha uygun süreli kişisel ilişki tesisi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
3-Velayetleri anneye bırakılan her iki çocukla davalı baba arasında 1-15 Temmuz tarihleri arasında tesis edilen kişisel ilişkinin başlangıç ve bitiş saatlerinin gösterilmemesi de infazda duraksamaya yol açar.Kişisel ilişkinin başlangıç ve bitiş saatlerinin gösterilmemiş olması da doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple çocuklardan S. ilişkin kişisel ilişkiye dair düzenleme ve 3. bentte gösterilen sebeple de her iki çocuğa şamil olmak üzere BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.10.2009 pzt.