
Esas No: 2017/2434
Karar No: 2021/903
Karar Tarihi: 18.02.2021
Danıştay 3. Daire 2017/2434 Esas 2021/903 Karar Sayılı İlamı
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/2434
Karar No : 2021/903
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF: …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin …Bölge İdare Mahkemesi …Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, … Metal ve Kimya Sanayi Ticaret Limited Şirketi'nin tasfiye öncesi 2013 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi tekniği raporunu dayanak alan takdir komisyonu kararına istinaden tasfiye memuru sıfatıyla 2013 yılının Nisan ila Haziran dönemleri için re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 17. maddesinin 03/07/2009 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5904 sayılı Kanunun 6.maddesi ile eklenen 9. fıkrasında; tasfiye edilerek tüzel kişiliği ticaret sicilinden silinmiş olan mükelleflerin tasfiye öncesi ve tasfiye dönemlerine ilişkin olarak salınacak her türlü vergi tarhiyatı ve kesilecek cezaların, müteselsilen sorumlu olmak üzere; tasfiye öncesi dönemler için kanuni temsilcilerden, tasfiye dönemi için ise tasfiye memurlarından herhangi biri adına yapılacağı, limited şirket ortaklarının, tasfiye öncesi dönemlerle ilgili bu kapsamda doğacak amme alacaklarından şirkete koydukları sermaye hisseleri oranında sorumlu olacakları, şu kadar ki, bu fıkra uyarınca tasfiye memurlarının sorumluluğunun, tasfiye sonucu dağıtılan tutarla sınırlı olduğu hükmü gereğince, Mahkemelerince verilen ara kararına cevaben taraflarca gönderilen bilgi ve belgelerin birlikte değerlendirildiği, davacı tarafından, şirket ortaklarının paylarına isabet eden herhangi bir dağıtım yapılmadığının belirtildiği, tasfiyesi sonucu ortaklara dağıtım yapılıp yapılmadığı hususunda davalı idarece herhangi bir bilgi ve belgenin ibraz edilmediği dolayısıyla davalı idarece tasfiye sonucu dağıtım bulunup bulunmadığı ve varsa dağıtılan tutarla ilgili olarak saptama yapılmadığının anlaşıldığı, bu durumda, tasfiyesi sona eren şirketle ilgili olarak tasfiye memuru adına tasfiye sonucu dağıtılan tutarla sınırlı olarak tarhiyat yapılması ve ceza kesilmesi mümkün olduğundan, tasfiye memuru olan davacı adına yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle vergi ve cezalar kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 17. maddesinin dokuzuncu fıkrası uyarınca müteselsilen sorumlu bulunan tasfiye memuru olarak tasfiye sürecinde alacakları tahsil edip borçları ödemekle yükümlü olduğu, bu yükümlülüğün mahkemece araştırılması gerektiği, idareye böyle bir yükümlülük yüklemek suretiyle karar verilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ…'NIN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 18/02/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.